نماز پیامبر صلی الله علیه وسلم

وجوب تشهد اول و مشروعیت دعا در آن

حضرت در هر دو رکعت یکبار تحیت را می‌خواند [۵۱۹]. و اول چیزی که به هنگام نشستن می‌گفت: «التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ»بود [۵۲۰]، و چنانچه فراموشش می‌کرد سجدۀ سهو می‌کرد [۵۲۱]و امر می‌نمود که: «إِذَا قَعَدْتُمْ فِى كُلِّ رَكْعَتَيْنِ فَقُولُوا: التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ... وَلْيَتَخَيَّرْ أَحَدُكُمْ مِنَ الدُّعَاءِ أَعْجَبَهُ إِلَيْهِ فَلْيَدْعُ اللَّهَ عَزَّ وَجَلّ بِهِ» [۵۲۲]. «هر گاه در هر دو رکعتی نشستید بگویید: التحیات ... هر یک از شما مخیر است تا هر دعایی پسندید بگوید و خدا را با آن بخواند». و در روایتی آمده که: «قُولُوْا فِيْ كلِّ جَلْسَةٍ التَّحِيَّاتُ» [۵۲۳]. به آن شخص هم که نمازش را نادرست می‌گزارد همین چیز را سفارش فرمود. پیامبر همان طور که سوره‌ای از قرآن را به یارانش تعلیم می‌داد تشهد را هم تعلیم داد [۵۲۴]. سنت اخفاء (با صدای پایین خواندن) تشهد است [۵۲۵].

[۵۱۹] مسلم و ابوعوانه. [۵۲۰] بیهقی از قول عایشه روایت کرده، با اسناد جیدی که ابن ملقن آورده است (۲۸/۲). [۵۲۱] بخاری و مسلم؛ در «إرواء الغلیل» نیز تخریج شده است (۳۳۸). [۵۲۲] نائی، احمد و طبرانی در «الکبیر» (۳/۲۵/۱) با سند صحیح. به نظر من ظاهر حدیث دلالت دارد بر مشروعیت دعا در هر تشهدی ولو اینکه به دنبال آن سلام گفتن نباشد. این سخن ابن حزم (ره) است. [۵۲۳] نسائی با سند صحیح. [۵۲۴] بخاری و مسلم. [۵۲۵] ابوداود و حاکم روایت کرده‌اند. حاکم صحیحش دانسته و ذهبی با وی موافق است.