نماز پیامبر صلی الله علیه وسلم

نماز عشا

پیامبر در دو رکعت اول، سوره‌های اوساط مفصل را می‌خواند [۳۰۱]؛ سوره‌هایی چون ﴿وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا١﴾ [۳۰۲]و گاهی سورۀ ﴿إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ١﴾را تلاوت می‌کرد و با آن به سجده می‌رفت [۳۰۳]. یک بار در سفر ﴿وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ١﴾را در رکعت اول خواند [۳۰۴]. پیامبر از اطالۀ قرائت در نماز عشا نهی کرده است، و این در زمانی بود که معاذ بن جبل برای صحابه امامت عشا می‌کرد و نماز را طول داد. مردی از انصار به گوشه‌ای رفت و به تنهایی نمازش را گزارد. معاذ از کار وی باخبر شد و گفت: او منافق است. مرد انصاری با شنیدن این سخن نزد رسول خدا رفت و سخن معاذ را برایش باز گفت. پیامبر به معاذ گفت: ای معاذ! آیا می‌خواهی فتنه بپا کنی؟! هر گاه برای مردم امامت کردی سورۀ ﴿وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا١﴾یا ﴿سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى١﴾یا ﴿اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ﴾و یا ﴿وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى١﴾را بخوان زیرا پشت سرت از پیر و ضعیف گرفته تا افراد گرفتار، به نماز ایستاده‌اند [۳۰۵].

[۳۰۱] روایت نسائی و احمد با سند صحیح. [۳۰۲] احمد آن را آورده، ترمذی آن را حدیثی «حسن» می‌داند. [۳۰۳] بخاری و مسلم و نسائی. [۳۰۴] بخاری و مسلم و نسائی. [۳۰۵] بخاری و مسلم و نسائی آن را آورده‌اند و در «الإرواء» (۲۹۵) نیز تخریج شده است.