نماز مغرب
در نماز مغرب، پیامبرصاحیاناً سورههای قصار مفصل را میخواند [۲۹۱]. هر گاه نماز مغرب را به پایان میبرد هوا هنوز آن قدر روشن بود که شخص میتوانست محل اصابت تیر خود را ببیند (یعنی هوا کاملا تاریک نشده بود) [۲۹۲]در سفری سورۀ ﴿وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ١﴾را در رکعت دوم خواند [۲۹۳]. و گاهی هم سورههای طوال مفصل و اوساط مفصل را میخواند. گاه به گاه ﴿الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ١﴾[محمد: ۱]. [۲۹۴]را میخواند. گاهی نیز سورۀ «طور» را [۲۹۵]، و گاهی هم سورۀ «مرسلات» را در آخرین نمازی هم که گزارد همین سوره را خواند [۲۹۶]، و گاهی طولانیترین سوره از دو سورهی طولانی [۲۹۷]، یعنی «أعراف» را در دو رکعت میخواند [۲۹۸]و گاهی أنفال را [۲۹۹].
[۲۹۱] بخاری و مسلم. [۲۹۲] نسائی و احمد با سند صحیح. [۲۹۳] طیالسی و احمد با سندی صحیح. [۲۹۴] ابن خزیمه (۱/۱۶۶/۲) و طبرانی و مقدسی با سندی صحیح. [۲۹۵] بخاری و مسلم. [۲۹۶] بخاری و مسلم. [۲۹۷] طولانیترین سورهها بنا به قول متفق «اعراف» و دیگری بنا به قول ارجح «انعام» است (فتح الباری). [۲۹۸] بخاری و أبوداود و ابن خزیمه (۱/۶۸/۱) و أحمد و سراج و مخلص. [۲۹۹] طبرانی در المعجم الکبیر با سندصحیح.