جلوس استراحت
پیامبر پس از سجده با تکیه بر پای چپش راست مینشست، طوری که هر یک از استخوانها به جای خود برمیگشت [۴۹۶].
[۴۹۶] بخاری و ابوداود. این جلوس نزد فقها به جلوس استراحت شناخته شده است. شافعی این نوع جلوس را پذیرفته. همچنین از احمد روایتی شبیه آن آمده که در «التحقیق» (۱۱۱/۱) ذکر شده و آن بهتر است چون وی به اتباع از سنت آزمندتر بوده. ابن هانی در «مسائل عن الإمام احمد» (ص۴۲) گفته است: أباعبدالله (امام احمد) را دیدم که چون در رکعت آخر برمیخاست، بر دو دستش تکیه میداد و بسا نیز کاملاً مینشست، سپس برمیخاست». این شیوه انتخاب امام اسحاق بن راهویه است که در «مسائل المروزی» (۱/۱۷۴/۲) گفته است: این سنت پیامبر را که بر دستهایش تکیه میداد چه پیر و چه جوان انجام میدادند. ر.ک: «الإرواء» (۲/۸۲-۸۳).