قیام برای رکعت سوم و چهارم
پیامبر تکبیر گویان برای رکعت سوم برمی‌خاست [۵۴۳]، و به کسی هم که نمازش را درست نمی‌گزارد امر کرد که در هر رکعت و سجده‌ای چنین کند. چنانکه بیان شد.
و چون از نشستن برمی‌خاست تکبیر می‌گفت، بعد بلند می‌شد [۵۴۴]. و گاهی با این تکبیر دست‌هایش را برمی‌افراشت [۵۴۵]. و چون می‌خواست برای رکعت چهارم برخیزد «الله اکبر» می‌گفت و بدان شخص هم سفارش فرمود. همراه این تکبیر نیز احیاناً دست‌ها را بلند می‌کرد [۵۴۶]، بعد با تکیه بر پای چپ، راست و مستقیم می‌نشست تا هر استخوانی در موضع خود قرارگیرد؛ سپس با تکیۀ دست‌ها بر زمین برمی‌خاست [۵۴۷]، و در هر یک از رکعت‌های سوم و چهارم سورۀ فاتحه را می‌خواند و بدان شخص مذکور نیز توصیه فرمود. گاهی در نماز ظهر چند آیه بدان می‌افزود که بیانش در بخش نماز ظهر آمد.
[۵۴۳] بخاری و مسلم. [۵۴۴] ابویعلی در «مسند» (۲۸۴/۲) با سند جید روایت کرده و در الصحیحة (۶۰۴) نیز تخریج شده است. [۵۴۵] بخاری و ابوداود. [۵۴۶] ابوعوانه و نسائی با سند صحیح. [۵۴۷] حربی در «غریب الحدیث» آورده و مشابه آن نزد بخاری و ابوداود است. حدیثی روایت شده که «نهی أن یعتمد الرجل علی یده إذا نهض فی الصلاة» که صحیح نیست و در سلسلة الأحادیث الضعیفة (۹۷۶) بیان کرده‌ایم.