۲- اهانت دجالان به همسران رسول الله ج
ما در سخنان پیشین خود با استدلال به آنچه در زبان عربی مقرر گشته و با ذکر مثالهایی از قرآن مجید ثابت کردیم نخستین کسانیکه از اهل بیت رسول الله جمحسوب می‌گردند، همسران ایشان می‌باشند. و همچنین گفتیم خداوند متعال در آیه ششم سوره احزاب همسران رسول الله جرا امهات (مادران) مؤمنین لقب داده‌اند. پس بر هر شخصیتی که خود را مؤمن می‌داند واجب است احترام شایانی را نسبت به امهات مؤمنین قائل گردد.
اما متأسفانه در مذهب تشیع نه تنها هیچ احترامی به امهات المومنین گذاشته نمی‌شود بلکه از هر گونه بدو ناسزا گفتن به آن‌ها کوتاهی نمی‌گردد. همانگونه که قبلاً نیز اشاره کردیم در این مذهب، محبوبترین همسر رسول الله جیعنی عائشه صدیقه متهم به ارتکاب فعل حرام گردیده است [۲۹۵]. و در روایات جعلی و دروغین دیگر، به ایشان تهمت‌های دیگر‌ی نیز زده شده است. در یکی از این روایات گفته شده: «روزی پیامبر جبه خانه عائشه اشاره کردند و فرمودند: سر چشمه کفر از اینجا است» [۲۹۶].
و همچنین این دجالان ادعا می‌کنند عائشه و حفصه بسعی داشتند پیامبر را مسموم کرده و ایشان را به قتل برسانند [۲۹۷].
آیا هیچ انسان عاقلی می‌تواند اینگونه روایات دروغین را بپذیرد؟
این روایات نه تنها به امهات المؤمنین توهین می‌کنند بلکه پیامبر اسلام جرا نیز مورد اهانت قرار می‌دهند. اگر اینگونه روایات حقیقت می‌داشتند و عائشه صدیقه همانگونه که روایات شیعه توصیف می‌کنند بودند، طلاق ندادن او را چگونه می‌توان توجیه کرد؟
[۲۹۵] تفسیر القمی لعلی بن ابراهیم القمی ۲/۳۷۷. [۲۹۶] وصول الاخیار الی اصول الاخبار للحسین العاملی ص ۷۹. [۲۹۷] حیاه القلوب للمجلسی۲/۷۰۰.