۵- اهانت دجالان به فاطمه لبانوی زنان بهشتی
در برخی از روایات مصادر مذهب تشیع اهانت‌های بزرگی به دختر پیامبر جشده است. در این روایات ایشان را به مرتکب شدن اعمالی متهم می‌سازند که حتی معمولی‌ترین زنان نیز از انجام دادن این اعمال خجالت می‌کشند. در یکی از این روایات گفته می‌شود: «رسول الله جباغی را به امام علی بن ابی طالب بخشیدند. علی بن ابی طالب÷آن باغ را فروختند و مبلغ بدست آمده را بین فقراء و مساکین مدینه تقسیم کردند و چیزی از آن برای خود بجا نگذاشتند. هنگامیکه علی بن ابی طالب ÷به خانه باز گشتند فاطمه ‘به ایشان گفتند: ای پسر عمو! آیا باغ پدرم را فروختی؟
امام علی ÷گفتند: بله.
فاطمه به ایشان گفتند: پس پولش را چه کردی؟
علی ÷در جواب گفتند: پول را به کسانی بخشیدم که دوست ندارم دست دراز کردن مقابل دیگران آن‌ها را خوار و ذلیل گرداند.
فاطمه با ناراحتی به ایشان گفتند: من گرسنه هستم، بچه‌هایم گرسنه هستند و تو خودت نیز گرسنه هستی. آیا یک در هم از این اموال به من و بچه‌هایم نمی‌رسید؟ سپس فاطمه محکم لباس علی ÷را چسبیدند. علی ÷به ایشان گفتند:
ای فاطمه! مرا رها کن. اما فاطمه ‘به ایشان گفتند: تا پدرم در مورد من و تو قضاوت نکرده تو را رها نخواهم ساخت. در این هنگام جبریل بر رسول الله جنازل شد و به ایشان گفت: ای محمد! خداوند بر تو درود می‌فرستد و می‌گوید: از جانب من به علی سلام برسان و به فاطمه بگو: هرگز اجازه نداری علی را از صدقه دادن و کمک به مستمندان بازداری» [۳۰۷].
آیا فاطمه لکه پیامبر جایشان را «سیده نساء اهل الجنه» معرفی کرده‌اند چنین زنی بوده که به شوی خود پرخاش کند و لباس او را دو دستی بچسبد؟ ما هرگز نمی‌توانیم به سبب روایات دروغین کلینی و مجلسی و نشاپوری بپذیریم که فاطمه لچنین اخلاق ناپسندی داشته‌اند.
و در روایت دروغین دیگری در مورد بانوی زنان بهشتی می‌گویند: «فاطمه ‘برای گرفتن فدک به سراغ ابوبکر و عمر رفتند و با آن‌ها مشاجره کرده و شیون و فغان براه انداختند و چنان سر و صدای بزرگی بپا کردند که تمام مردم دور آن‌ها جمع شدند» [۳۰۸].
آیا ذره‌ای حب اهل بیت و احترام به آن‌ها در قلب کسیکه اینچنین روایاتی را می‌پذیرد و راویان آن‌ها را دروغگو نمی‌پندارد، وجود دارد؟ هرگز. آیا فاطمه لکسی بوده که برای امول دنیوی شخصیت خود و پدر بزرگوار خویش و شوهر دلاور خود را بر باد دهند؟ هرگز.
و در روایت دروغین دیگری دجالان می‌پندارند: «روزی فاطمه ‘یقه عمر را گرفتند و او را محکم به طرف خود کشیدند» [۳۰۹]. گفته‌اند: «اگر از آزار و اذیت علی دست نکشی موهایم را پریشان می‌کنم و گریبانم را می‌درم» [۳۱۰].
ببینید این دجالان چگونه به تمام یاران رسول الله جو اهل بیت ایشان توهین کرده‌اند. آیا پیامبر اسلام جپس از بیست و سه سال صبر و بردباری و تلاش اینچنین افرادی پرورش داده‌اند؟ افرادی که بنا بر معتقدات تشیع بیش از نود و نه در صد از آن‌ها به محض وفات ایشان از اسلام مرتد شدند و مبدل به انسان‌هایی ظالم و غاصب گشتند. و افراد اندک باقیمانده نیز انسان‌هایی خوار و زبون و دنیا پرست بوده‌اند آیا با این وجود هیچ شکی در قلب انسان باقی می‌ماند که هدف این دجالان چیزی جز ضربه زدن به اسلام و از بین بردن آن بوده است؟
[۳۰۷] روضه الواعظین للفتال النیسابوری ج ۱ ص ۱۲۵. [۳۰۸] کتاب سلیم بن قیس ص۲۵۳ [۳۰۹] الکافی فی الاصول. [۳۱۰] تفسیر العیاشی ج ۲ ص ۶۷. الروضه من الکافی ج۸ ص۲۳۸