شیعه و طینت، اهل سنت و طینت (سرشت، فطرت)
اهل سنت و جماعت بر این اعتقاد و باور هستند که خالق هستی همه انسان‌ها را بر این فطرت و سرشت آفریده است که پیرو و فرمانبردار اوامر الهی باشند. خداوند متعال در سوره روم آیه شماره ۳۰ می‌فرماید:
﴿فَأَقِمۡ وَجۡهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفٗاۚ فِطۡرَتَ ٱللَّهِ ٱلَّتِي فَطَرَ ٱلنَّاسَ عَلَيۡهَاۚ﴾[الروم: ۳۰].
«رو بسوی آئین اسلام آور و از ادیان باطله روی برگردان. (رو بسوی آئین اسلام نهادن و از ادیان باطله روی برگردندان) همان فطرت و سرشتی است که خداوند مردمان را بر آن آفریده است».
بایستی توجه داشت که اسلام بمعنای سر تسلیم فرود آوردن در برابر فرمایشات الهی می‌باشد. و بدین ترتیب تمام امت‌هایی که در دوران خود پیرو ارشادات پیامبران خویش بوده‌اند، مسلمان بوده و از فطرت الهی پیروی کرده‌اند.
ممکن است در اینجا این سؤال مطرح گردد که اگر خداوند تمام انسان‌ها را بر فطرت اسلام یعنی فرمانبرداری از اوامر ایشان خلق می‌کنند پس چرا بسیاری از مردمان در برابر فرمایشات ایشان سرکش و طغیانگر می‌گردند؟ پیامبر اسلام جدر فرمایشی در رابطه با این مسأله فرموده‌اند:
«هر نوازادی بر فطرت سلیم متولد می‌شود. سپس این پدر و مادر او هستند که او را یهودی و یا نصرانی و یا آتش پرست می‌سازند» [۴۳۲].
همانگونه که در این حدیث شنیدیم هنگامیکه نوزاد چشم به دنیا می‌گشاید فطرت و سرشتی با خود به همراه دارد که او را به یکتاپرستی و اطاعت از او امر الهی امر می‌کند. اما اگر پدر و مادر و اطرافیان و همچنین جامعه ای که او در آن بزرگ می‌شود راه کفر و عناد در پیش گرفته باشند، رفته رفته بر این نوزاد اثر می‌گذارند و بر فطرت سلیم او سرپوش کفر و معصیت گذاشته و او را به بیراهه می‌کشانند.
[۴۳۲] اخرجه البخاری (۱/۳۴۱و۳۴۸و۳/۳۰۸) و مسلم (۸/۵۳) و الطیالسی (۲۳۵۹) و احمد (۲/۳۹۳).