شیعه و صیغه، اهل سنت و ازدواج موقت (صیغه)

اهل سنت و جماعت با استدلال به آیات قرآن مجید و احادیث رسول الله جصیغه را حرام می‌دانند. و معتقد هستند صیغه پس از آنکه به مدت ده سال پس از هجرت رسول الله جهمچنان حلال باقی مانده بود، بالاخره در عام فتح یعنی در سال دهم هجری حرام گشت.

ما در شریعت اسلامی مسائل زیادی را می‌بینیم که در بدو ظهور اسلام مباح باقی گذاشته شدند. اما به تدریج این مسائل در شریعت اسلامی حرام گشتند. به عنوان مثال شرب خمر در زمان ظهور اسلام رواج شدیدی در بین مردم داشته است. و در تمام دوران سیزده سالی که پیامبر جدر مکه بودند حکم این مسأله همچنان به حال خود باقی بود. تا اینکه پس از هجرت رسول الله جاز مکه به مدینه شرب خمر با فرمایش الهی حرام گشت.

این مسأله در مورد صیغه نیز صدق می‌کند. در حدیثی پیامبر اسلام جمی‌فرمایند:

«من در گذشته به شما اجازه ازدواج موقت داده بودم اما اکنون بر شما است که بدانید خداوند متعال آن را از امروز تا روز قیامت حرام گردانیده است و هر کدام از شما که زنی صیغه‌ای در اختیار دارد و بایستی او را رها سازد و از آنچه به او داده چیزی پس نگیرد» [۵۸۲]. با توجه به این فرمایش رسول الله جدر می‌یابیم این ادعا که صیغه در زمان خلافت عمر بن الخطاب سحرام شده، ادعایی بی‌اساس و مغرضانه می‌باشد. رسول الله جدر فرمایشی دیگر مسلمانان را از صیغه بر حذر داشته و می‌فرمایند: «آگاه باشید و بدانید که صیغه از امروز تا روز قیامت حرام شده است. و هر کدام از شما در اینمورد چیزی پرداخته آن را پس نگیرد» [۵۸۳].

با توجه به این فرمایشات رسول الله جاهل سنت و جماعت ایمان دارند که ازدواج موقت (صیغه) پس از آنکه برای مدت طولانی در شریعت اسلامی مباح باقی مانده بود بالاخره با این فرمایشات پیامبر جحرام گشت. و این فرمایشات اخیر رسول الله جتمام روایاتی که بیانگر روا بودن صیغه در صدر اسلام می‌باشد را منسوخ کرده و آن‌ها را در مقام استدلال فاقد اعتبار می‌سازند‌.

[۵۸۲] صحیح مسلم للامام مسلم ۱۱/۴۵۱ الطبعه الهندیه. [۵۸۳] صحیح مسلم للامام مسلم ۱۱/۴۵۱ الطبعه الهندیه.