تشیع و معتقدات آن

شیعه و رجعت (بازگشت)

رجعت که یکی از اصول اعتقادی مذ هب شیعه بشمار می‌رود، به معنی ایمان داشتن به این مسأله است که انسان پس از مرگ بار دیگر به دنیا باز می‌گردد [۴۰۸]. ابن أثیر می‌گوید: «برخی از عربهای جاهلیت به رجعت ایمان داشته‌اند» [۴۰۹]. در روایات شیعه در مورد اهمیت و منزلت ایمان داشتن به رجعت گفته شده است: «هر کس به رجعت و بازگشت ما ایمان نداشته باشد، از ما نیست» [۴۱۰].

طبرسی و حرعاملی و دیگر مشایخ و بزرگان تشیع در اینمورد گفته‌اند: «ایمان به رجعت مورد اجماع و اتفاق نظر جمیع شیعیان إمامیه می‌باشد» [۴۱۱].

بایستی به این نکته توجه داشت که اعتقاد به رجعت را ابن سبأ یهودی مسلمان نما در مذهب تشیع پایه گذاری کرد و پس از او جابر جعفی علمدار این ضلالت و گمراهی بوده است.

صادقی یکی از زرگان معاصر شیعه بر این نکته که ایمان به رجعت از یهودیت و نصرانیت به مذهب تشیع راه پیدا کرده، صحه گذاشته و این مسأله را نوید و بشارتی برای شیعیان بشمار می‌آورد [۴۱۲].

بر اساس این اعتقاد باطل، سه گروه از مردگان قبل از قیامت بار دیگر زنده شده و به دنیا باز خواهند گشت. این سه گروه عبارت‌اند از:

۱- ائمه شیعه.

۲- خلفا و حکام امت اسلامی. همانگونه که می‌دانیم بر اساس اعتقادات مذهب تشیع خلافت و فرمانروایی اسلامی از خصوصیات و ویژگی‌های امامان این مذهب می‌باشد. پس تمام کسانیکه در طول تاریخ اسلامی خلافت مسلمانان را عهده دار بوده‌اند بنا بر معتقدات این مذهب همگی به علت غصب این حق از امامان، غاصب محسوب شده و بایستی مجازات گردند شکی نیست که در مقدمه این گروه سه خلیفه راشد یعنی ابوبکر و عمر و عثمان -رضی الله عنهم- قرار دارند که بنا بر اعتقاد رجعت بار دیگر زنده شده و تحت تعذیب و شکنجه قرار گرفته و در نهایت به صلیب کشیده خواهند شد.

۳- آنانیکه در زندگی خویش به درجات والای ایمان نائل آمده‌اند (مراد از این گروه شیعیان می‌باشند). و همچنین آنانیکه در کفر و سر کشی غوطه ور گشتند.

بسیار شگفت انگیز است که مهم‌ترین و بزرگ‌ترین دلیلی که بزرگان شیعه برای اثبات این اعتقاد باطل ارائه داده‌اند، این است که هیچ مذهب و فرقه‌ای بجز شیعه امامیه به آن ایمان ندارد. حر عاملی در اینمورد می‌گوید: «هیچ گروه و یا فردی از عوام [۴۱۳]به مسأله رجعت ایمان ندارد. و ما بایستی بدانیم هر مسأله‌ای که بدین صورت باشد ایمان داشتن به آن صحیح است» [۴۱۴].

بنا بر استنباط عظیم آقای حر عاملی اگر شیعه امامیه بگوید: دو دو تا می‌شود پنج تا و تمام دنیا این مسأله را نپذیرند و با آن مخالفت کنند، این مخالفت دلیلی خواهد بود بر صحت گفتار شیعه امامیه!

بایستی به این نکته اشاره کرد که گروه بسیاری از شیعیان از جمله شیعه زیدیه، به مسأله رجعت ایمانی ندارند و آن را باطل می‌دانند [۴۱۵]. حتی برخی از شیعیان امامیه نیز رجعت را دجل و دروغ دانسته‌اند [۴۱۶].

اگر ما از شیعه بپرسیم هدف و فایده رجعت چیست، پاسخ خواهیم شنید: گرفتن انتقام از سنی‌ها و قتل عام کردن آن‌ها. در روایتی منسوب به ابوعبدالله گفته شده: «گویا من هم اکنون حمران بن أعین و مسیر بن عبدالعزیز را می‌بینم که در بین صفا و مروة شمشیرهای خود را بی‌هدف بر مردم فرود می‌آوردند و آن‌ها را قتل عام می‌کنند» [۴۱۷].

می توان از اینگونه روایات دروغین به این نتیجه رسید که سرتاسر وجود دجالان را حقد و کینه نفرت به اهل سنت فرا گرفته است. و آن‌ها برای فرو نشاندن شعله‌های کینه، رو به سوی افسانه و خیال نهاده و چنین اعتقاد باطلی را از خود تراشیده‌اند. ما بدون هیچ شک و تردیدی می‌دانیم مراد آن‌ها در اینگونه روایات از کلمه «مردم» تنها اهل سنت و جماعت می‌باشد. چون مطمئناً آن‌ها شیعیان هم کیش خود را نخواهند کشت و از سوی دیگر صهیونیست‌ها و کمونیست‌ها و امپریالیست‌ها نیز که کاری با صفا و مروه ندارند. پس کسی باقی نمی‌ماند مگر آن عده از اهل سنت و جماعت که برای ادای حج و یا عمره در صفا و مروه بسر می‌برند. دجالان می‌گویند به هنگام رجعت بهترین مخلوقات یعنی پیامبران همگی سربازان دست به سینه علی بن ابی طالب خواهند بود [۴۱۸]. و همچنین می‌گویند: در این هنگام حسین بن علی به حساب و کتاب تمام خلائق رسیدگی می‌کند.

در روایتی منسوب به ابو عبدالله گفته شده: «حسین بن علی مسئول رسیدگی به حساب و کتاب مردم قبل از روز قیامت می‌باشد. آنگاه در روز قیامت شایستگان بهشت به بهشت و مستحقین عذاب به جهنم وارد می‌شوند» [۴۱۹].

بایستی از دجالی که چنین روایتی جعل کرده پرسیده شود اگر حسین بن علی به حساب مردم رسیدگی خواهد کرد، پس خالق آسمان‌ها و زمین چکاره است؟ براستی که حتی مشرکین نیز چنین ادعایی نداشته‌اند که معبودات آن‌ها در فردای قیامت به حساب و کتاب مردم رسیدگی خواهند کرد.

[۴۰۸] القاموس للفیروزآبادی ۳/۲۸، مجمع البحرین افخر الدین الطریحی ۴/۳۳۴. [۴۰۹] النهایه فی غریب الحدیث والاثر ۲/۲۰۲. [۴۱۰] من لا یحضره الفقیه لابن بابویه ۳/۲۹۱ دار صعب، دار التعارف، بیروت ۱۴۰۱ هـ. وسائل الشیعه للحر العاملی ۷/۴۳۸ تحقیق: عبدالرحیم الشیرازی، دار احیاء التراث العربی، بیروت ، ط: الخامسه ۱۴۰۳ هـ. تفسیر الصافی للفیض الکاشانی ۱/۳۴۷ (تصحیح حسین الاعلمی) موسسه الاعلمی، بیروت . بحار الانوار للمجلسی ۵۳/۹۲ احیاء التراث العربی، بیروت ، الطبعه الثالثه ۱۴۰۳ هـ [۴۱۱] مجمع البیان للطبرسی ۵/۲۵۲دار مکتبه الحیاه، بیروت. الایقاظ من الهجعه للحر العاملی ص ۳۳ المطبعه العلمیه، قم، ایران . نور الثقلین للحویزی ۴/۱۰۱. بحار الانوار للمجلسی ۵۳/۱۲۳ احیاء التراث العربی، بیروت، الطبعه الثالثه ۱۴۰۳ هـ. [۴۱۲] رسول الاسلام فی الکتب السماویه ص ۲۳۹-۲۴۱. [۴۱۳] مراد از عوام تمام مردمان بجز شیعه امامیه می‌باشد. [۴۱۴] الایقاظ من الهجه للحر العاملی ص ۶۹. [۴۱۵] به کتاب« الزیدیه» نوشته احمد صبحی ص ۷۷ مراجعه شود. [۴۱۶] به کتاب « مجمع البیان للطبرسی ۵/۲۵۲» و « بحار الانوار للمجلسی ۵۳/۱۲۷» مراجعه شود. [۴۱۷] بحار الانوار للمجلسی ۵۳/۴۰ احیاء التراث العربی ، بیروت،الطبعه الثالثه ۱۴۰۳هـ. [۴۱۸] بحار الانوار للمجلسی ۵۳/۴۱ احیاء التراث العربی، بیروت، الطبعه الثالثه ۱۴۰۳ هـ. [۴۱۹] بحار الانوار للمجلسی ۵۳/۴۳ احیاء التراث العربی، بیروت، الطبعه الثالثه ۱۴۰۳ هـ.