۹- اهانت دجالان به امام محمد باقر و فرزند بزرگوارشان
امام محمد باقر و فرزند ایشان افتراءات و بهتان‌های زیادی را از جانب پیروان دروغین خود متحمل شده‌اند. چون دجالان و دروغپردازان تمام کذب‌ها و روایات جعلی خود را به آن‌ها نسبت داده و مذهب خود را جعفری نام نهاده‌اند و تمام کاسه کوزه‌ها را بر سر آن‌ها شکسته‌اند. علاوه بر این امام محمد باقر را شخص ترسویی می‌دانند که برای حفظ مصلحت خویش فتواهای دروغین می‌داده و محرمات را حلال می‌گردانیده است. می‌گویند: ایشان فتوی می‌داده: «گوشت آنچه که باز و چرغ بکشند حلال است. در حالیکه در حقیقت گوشت آنچه که این دو بکشند حرام می‌باشد» [۳۲۵].
زراره بن اعین که یکی از بزرگ‌ترین راویان احادیث شیعه می‌باشد به ایشان توهین کرده و در مورد ایشان می‌گوید: «او پیرمردی است که نمی‌داند چگونه باید با خصم خود مجادله کند» [۳۲۶].
و در مورد امام جعفر صادق - /- می‌گویند: هفتاد زبان داشته و با هر کس بنا بر مصلحت خویش سخن می‌گفته است. در روایتی دروغین از زبان ایشان می‌گویند: «من به هفتاد زبان سخن می‌گویم، و می‌توانم هر سخن را به گونه‌ای توجیه کنم» [۳۲۷].
ببینید چگونه این دجالان با این روایت‌های دروغین خود می‌خواهند لقب این امام جلیل را از ایشان بگیرند و بجای صادق، ایشان را بوقلمون صفت لقب دهند.
زراره دروغگو که یکی از بزرگ‌ترین راویان مذهب شیعه می‌باشد، ایشان را به گفتن سخنانی متهم می‌کند که هر انسان شریف و محترم از بر زبان آوردن آن شرمسار می‌گردد. کسی از زراره نقل می‌کند که: «به خداوند سوگند اگر تمام سخنانی را که از ابا عبدالله شنیده‌ام بر زبان آورم، آلت‌های تناسلی مردان از شنیدن آن‌ها منتصب خواهند شد» [۳۲۸].
[۳۲۵] الفروع من الکافی ج ۶ص ۲۰۸، باب صید البزاه والصقور و غیر ذلک. [۳۲۶] الاصول من الکافی. [۳۲۷] بصائر الدرجات للصفار الجزء السادس. [۳۲۸] رجال کشی ص ۱۲۳، ترجمه زراره بن اعین.