شیعه و ظهور:
بنابر این اعتقاد باطل، شیعه میپندارد ائمه و أشخاص دیگر پس از مرگ برای مدتی ظهور کرده و در برابر برخی از أشخاص نمایان میشدهاند.
تفاوت بین ظهور و رجعت در این است که دجالان برای ظهور وقت محدود و معینی تعیین نکرده بلکه آن را به اراده و خواست امام واگذار کردهاند. مجلسی یکی از ابواب کتاب خود را به این مسأله اختصاص داده و آن را «باب ظهور ائمه پس از مرگ و اعمال خارق العاده آنها» [۴۲۲]نامیده است. در اکذوبه ای در اینمورد گفته شده: «ابا الحسن رضا ÷پس از رحلت پدرشان با ایشان ملاقات میکرده و از ارشادات و وصایای ایشان بهره میجستهاند» [۴۲۳]. ودجال دیگری میگوید: «روزی خدمت ابا عبدالله ÷رفتم. ایشان به من گفتند: آیا میخواهی ابا جعفر ÷را ببینی؟ من گفتم: بله. آنگاه ایشان مرا به داخل اتاق فرستادند. هنگامیکه من داخل اتاق رفتم ابا جعفر ÷را آنجا دیدم» [۴۲۴].
در روایتی جعلی دیگری از قول عبایة أسدی گفته شده: «روزی خدمت امیر المؤمنین ÷رفته بودم که مردی با لباسهای پاره پاره و خاک آلوده را نزد ایشان یافتم. امیر المؤمنین ÷رو به اوکرده و با او سخن میگفتند. هنگامیکه مرد از مجلس خارج شد من از امیر المؤمنین ÷پرسیدم این مرد که بود که شما را اینچنین به خود مشغول کرده بود؟ امیر المؤمنین ÷فرمودند: آن مرد وصی ÷است» [۴۲۵].
در اکذوبه دیگری دجالان میگویند: أبا عبدالله گفتهاند: «گروهی از شیعیان پس از شهادت امیر المومنین ÷نزد حسن بن علی رفتند. ایشان خطاب به آنها فرمودند: اگر شما امیر المومنین ÷را ببینید ایشان را خواهید شناخت؟ آنها در جواب گفتند: بله. حسن بن علی ÷خطاب به آنها فرمودند: پس پرده را کنار زنید. آنها پرده را کنار زده و امیر المومنین ÷را در آنجا دیدند» [۴۲۶].
دروغگویان میگویند: رسول الله جپس از رحلت ظهور کردهاند تا ابوبکر را به اطاعت و فرمانبرداری از علی امر کنند [۴۲۷].
دجالان همچنین میگویند: خداوند هر ساله ابوبکر و عمر را در ایام حج در محل رمی جمرات ظاهر میساختهاند تا ائمه آنها را سنگسار کنند [۴۲۸]. در روایتی گفته شده: «روزی امام محمد باقر ÷در محلی غیر از محل رمی جمرات پنج سنگ پرتاب کردند. از ایشان در مورد اینکار پرسیده شد. ایشان در جواب فرمودند: هر ساله در موسم حج آن دو فاسق و غاصب را از قبرهایشان بیرون میآورند. اما هیچکس جز امامی عادل آنها را نمیبیند. من دو سنگ به سوی اولی [۴۲۹]و سه سنگ بسوی دومی [۴۳۰]پرتاب کردم. چون دومی خبیث تر از اولی بوده است» [۴۳۱].
از آنجائیکه هیچ مسلمان عاقلی چنین اعتقاد باطلی را نخواهد پذیرفت، ما لزومی به بحث و مناقشه کردن و رد بر این اعتقاد نمیبینیم. تنها هدف ما از ذکر این مسأله، آن بوده که تلاعب دجالان و به بازی گرفتن معتقدات اسلامی را افشاء ساخته و آنها را رسوا سازیم.
[۴۲۲] بحار الانوار للمجلسی ۲۷/۳۰۳-۳۰۴ احیاء التراث العربی، بیروت، الطبعه الثالثه ۱۴۰۳ هـ. بصائر الدرجات للصفار ص ۷۸ المطبوع بالنجف ۱۳۷۰ هـ. [۴۲۳] بحار الانوار للمجلسی ۲۷/۳۰۳ (چاپ سابق الذکر). بصائر الدرجات للصفار ص ۷۸ (چاپ سابق الذکر). [۴۲۴] بحار الانوار للمجلسی ۲۷/۳۰۳ (چاپ سابق الذکر). بصائر الدرجات للصفار ص ۷۸ (چاپ سابق الذکر). [۴۲۵] بحار الانوار للمجلسی ۲۷/۳۰۵ (چاپ سابق الذکر). بصائر الدرجات للصفار ص ۸۱ (چاپ سابق الذکر). [۴۲۶] بحار الانوار للمجلسی ۲۷/۳۰۳ (چاپ سابق الذکر). بصائر الدرجات للصفار ص ۷۸ (چاپ سابق الذکر). [۴۲۷] بحار الانوار للمجلسی ۲۷/۳۰۴ (چاپ سابق الذکر). بصائر الدرجات للصفار ص ۷۸ (چاپ سابق الذکر). [۴۲۸] بحار الانوار للمجلسی ۲۷/۳۰۵، ۳۰۶ (چاپ سابق الذکر). بصائر الدرجات للصفار ص ۸۲ (چاپ سابق الذکر). [۴۲۹. - مراد از اولی ابوبکر صدیق و از دومی عمر فاروق بمیباشد. [۴۳۰. [۴۳۱] بحار الانوار للمجلسی۲۷/۳۰۵-۳۰۶ (چاپ سابق الذکر). بصائر الدرجات للصفار ص ۸۲(چاپ سابق الذکر).