تشیع و معتقدات آن

رد بر این اعتقاد

برهیچ مسلمانی پوشیده نیست که ایمان داشتن به رجعت مخالفت ورزیدن با نصوص شرعی است. آیات بسیاری در قرآن مجید بر باطل بودن این اعتقاد دلالت دارند.

در اینجا ما به ذکر برخی از آیات می‌پردازیم:

خداوند متعال می‌فرماید:

﴿حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَهُمُ ٱلۡمَوۡتُ قَالَ رَبِّ ٱرۡجِعُونِ ٩٩ لَعَلِّيٓ أَعۡمَلُ صَٰلِحٗا فِيمَا تَرَكۡتُۚ كَلَّآۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَآئِلُهَاۖ وَمِن وَرَآئِهِم بَرۡزَخٌ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ ١٠٠﴾[المؤمنون: ۹۹-۱۰۰].

«هنگامیکه مرگ أحدی از آنان (کافران) فرا رسد، او چنین خواهد گفت: ای رب، مرا به دنیا باز گردان تا در آن عمری که تباه ساختم عملی نیکو انجام دهم. به او پاسخ داده شود: هرگز. این درخواست، سخن بیهوده‌ای است که ثمری نخواهد بخشید و پیش روی آن‌ها برزخی است که تا برپایی قیامت، ادامه خواهد داشت».

خداوند متعال همچنین می‌فرماید:

﴿أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ أَنَّهُمۡ إِلَيۡهِمۡ لَا يَرۡجِعُونَ ٣١﴾[یس: ۳۱].

«آیا ندیده‌اند و از این مسأله پند و اندرز نگرفته‌اند که چه بسیار امت‌هایی را ما به هلاکت رساندیم. امت‌هایی که دیگر هرگز بسوی آن‌ها باز نخواهند گشت».

و در آیه دیگری می‌فرماید:

﴿وَأَنذِرِ ٱلنَّاسَ يَوۡمَ يَأۡتِيهِمُ ٱلۡعَذَابُ فَيَقُولُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَآ أَخِّرۡنَآ إِلَىٰٓ أَجَلٖ قَرِيبٖ نُّجِبۡ دَعۡوَتَكَ وَنَتَّبِعِ ٱلرُّسُلَۗ أَوَ لَمۡ تَكُونُوٓاْ أَقۡسَمۡتُم مِّن قَبۡلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٖ ٤٤﴾[إبراهیم: ۴۴].

«و مردم را از آن روزی که عذاب فرا رسد بر حذر دار. همان روزی که ظالمین خواهند گفت: پروردگار! اجل ما را مقداری به تأخیر بیافکن تا دعوت ترا اجابت کرده و از پیامبران اطاعت کنیم. (در آن هنگام به آن‌ها پاسخ داده می‌شود) مگر شما نبودید که قسم می‌خوردید نیستی و نابودی شما را در بر نخواهد گرفت».

این آیات همگی دال بر این هستند که هیچ مرده‌ای تا فرا رسیدن روز قیامت زنده نخواهد شد [۴۲۰].

همه ای ما ایمان داریم که انسان پس از مرگ از این دنیا رخت بر بسته و پا به درون عالم برزخ می‌نهد. و سپس در روز قیامت خداوند متعال او را بار دیگر زنده کرده و او را به پاداش و یا جزای اعمال خود می‌رساند.

در پایان سخن جا دارد اشاره‌ای داشته باشیم به روایتی که در یکی از مراجع اهل سنت یعنی مسند امام احمد بن حنبل - /- از زبان حسن بن علی بدر رابطه با مردود دانستن اعتقاد به رجعت ذکر شده است.

در این روایت گفته شده عاصم ابن ضمرة یکی از یاران علی بن ابی طالب سپس از به شهادت رسیدن ایشان خطاب به حسن بن علی بگفت: شیعیان می‌گویند علی بن ابی طالب باز خواهند گشت.

حسن بن علی بدر پاسخ گفتند: آن‌ها دروغ می‌گویند. اگر قرار می‌بود ایشان باز گردند همسرانشان ازدواج نمی‌کردند و ما میراث ایشان را تقسیم نمی‌کردیم [۴۲۱].

[۴۲۰] البته بجز تعداد انگشت شماری از مردگان که در گذشته بنا بر حکمت و اراده الهی زنده شده تا دال بر قدرت خداوند و یا معجزه ای دال بر صدق پیامبری پیامبران همچون عیسی ÷باشند. [۴۲۱] مسند الامام احمد بن حنبل ۲/۳۱۲ رقم ۱۲۶۵.