(۱۲) دعای رفتن به مسجد
۱۹- «اَللهم اجْعَلْ فِيْ قَلْبِيْ نُوْرًا، وَفِيْ لِسَانِيْ نُوْرًا، وَفِيْ سَمْعِيْ نُوْرًا، وَ فِيْ بَصَرِيْ نُوْرًا، وَمِنْ فَوْقِيْ نُوْرًا، وَمِنْ تَحْتِيْ نُوْرًا، وَعَنْ يَمِيْنِيْ نُوْرًا وَعَنْ شِمَالِيْ نُوْرًا، وَ مِنْ أَمَامِيْ نُوْرًا، وَ مِنْ خَلْفِيْ نُوْرًا، وَاجْعَلْ فِيْ نَفْسِيْ نُوْرًا، وَأَعْظِمْ لِيْ نُوْرًا، وَعَظِّمْ لِيْ نُوْرًا، وَاجْعَلْ لِي نُورًا، وَاجْعَلْ لِي نُورًا، اَللهم أَعْطِنِيْ نُوْرًا، وَاجْعَلْ فِيْ عَصَبِيْ نُوْرًا، وَ فِيْ لَـحْمِيْ نُوْرًا، وَ فِيْ دَمِيْ نُوْرًا، وَ فِيْ شَعْرِيْ نُوْرًا وَ فِيْ بَشَرِيْ نُوْرًا» [۴۰].
«الهى! در قلب، زبان، گوش و چشم من نور قرار ده و بالا و پایین، راست، چپ، مقابل، پشت و درون مرا منوّر گردان، و نور را براى من بیفزاى، و بزرگ گردان، و مرا نورى عطا فرما، و در عصب، گوشت، خون، مو و پوست من نورى قرار ده».
«اَللهم اجْعَلْ لِيْ نُوْرًا فِيْ قَبْرِيْ وَ نُوْرًا فِيْ عِظَامِيْ» [۴۱].
«الهى! قبرم را منوّر گردان، و در استخوان‌هایم نور قرار بده».
«وَزِدْنِيْ نُوْرًا، وَزِدْنِيْ نُوْرًا، وَزِدْنِيْ نُوْرًا» [۴۲].
«و براى من نور را افزون فرما، افزون فرما، افزون فرما».
«وَهَبْ لِيْ نُوْرًا عَلَى نُوْرٍ» [۴۳].
«و نور بر روى نور به من عطا کن».
معنی کلمات حدیث:
نُوْرًا: در اینجا یعنی بیان حق و رhهنمایی به‌سوی آن.
رهنمود حدیث:
راوی این حدیث عبدالله ابن عباس باست، او می‌گوید: شب را در خانه‌ی رسول اکرم ص و نزد خاله‌اش؛ ام المؤمنین؛ میمونه سپری نموده و از بیدار شدن رسول اللهصبرای نماز شب،سپس از اذان مؤذن و بیرون شدن رسول الله ص برای نماز فجر سخن به میان آورده و افزوده است که رسول الله ص در راه مسجد این دعا را خوانده و او شنیده است.
[قرطبی می‌گوید: انواری که رسول اکرم ص در این دعا از الله متعال طلبید را می‌توان حمل به ظاهر کرد و گفت هدف این است که الله متعال در روز قیامت و در آن تاریکیها سایر اعضای بدن ایشان را منور بگرداند تا خودش و پیروانش در روشنائی نور ایشان حرکت بکنند.
ولی بهتر است که آنرا حمل به نور دانش و هدایت نمود. چنانکه الله متعال در سوره‌ی زمر فرموده است: فهو علی نور من ربه و همچنین در سوره‌ی انعام فرموده است:
﴿وَجَعَلۡنَا لَهُۥ نُورٗا يَمۡشِي بِهِۦ فِي ٱلنَّاسِ﴾[الأنعام: ۱۲۲]. «و براى او نورى پدید آوردیم تا در پرتو آن، در میان مردم راه برود».
که مراد از آن دانش و هدایت است و تحقق آن سنت به هر عضو بدینگونه ممکن می‌شود که با نور شنوایی، شنیدنی‌های مفید و با نور چشم، دیدنی‌های مفید و نور قلب معلومات مفید و همینطور با نور سایر اعضا آنچه که متناسب آنها است کشف گردد و توفیق انجام کار خیر بیابند] [۴۴].
فوائد حدیث:
۱- با اصلاح قلب، بقیه اعضای بدن، صالح می‌شوند به‌خاطر همین است که رسول الله ص قبل از دیگر اعضا، قلب را ذکر کرد.
۲- برای نجات انسان مسلمان از وقوع در شبهه‌ها و شهوت‌ها باید عرصه را از هر سو بر شیطان تنگ نمود.
۳- رهنمون شدن انسان به‌سوی ایمان و بندگی الله جزو بزرگ‌ترین نعمت‌های الهی بشمار می‌آید که هر کس از این نور محروم ماند در واقع از همه چیز محروم شده است چنانکه الله متعال فرموده است: ﴿وَمَن لَّمۡ يَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورٗا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ﴾[النور: ۴۰].
[۴۰] همه‌ى ایـن موارد در بـخارى (۶۳۱۶) و مسلم (۱۷۶۳) روایت شده. [۴۱] ترمذى (۳۴۱۹). [۴۲] بخارى در کتاب الأدب المفرد (۶۹۵) ونگا: صحیح الأدب المفرد (۵۳۶) تألیف ألبانى. [۴۳] ابن حجر عسقلانى در کتاب فتح البارى آنرا ذکر کرده، وگفته ابن أبى عاصم در کتاب: (الدعاء) آن را قوى دانسته، نگا: الفتح (۱۱/۱۱۸) و گفته: از اجتماع اختلاف روایت، بیست و پنج ویژگى و خصلت بیان شده است. [۴۴] شرح حصن المسلم مجدی عبدالوهاب احمد.