(۷۴) دعای روزه دار که بر سفره حاضر شود و نخورد

۱۸۵ـ «إِذَا دُعِيَ أَحَدُكُمْ فَلْيُجِبْ، فَإِنْ كَانَ صَائِمًا فَلْيُصَلِّ وَإِنْ كَانَ مُفْطِرًا فَلْيُطْعِمْ» [۲۱۸]. وَمَعْنَى فَلْيُصَلِّ، أَيْ فَلْيَدْعُ.

«هرگاه یکى از شما دعوت شد، اجابت کند. اگر روزه دار بود، دعا کند، و اگر نه، غذا بخورد».

معنی کلمات حدیث:

فَلْيُجِبْ: پس بپذیرد.

فَلْيُصَلِّ: دعا کند.

رهنمود حدیث:

این حدیث بیانگر وجوب پذیرش مهمانی و دعوتی است بخصوص اگر، ولیمه‌ی عروسی باشد. باید شرکت نماید و احیانا اگر روزه‌ی نفلی گرفته بود بخورد در غیر این صورت به میزبان بگوید که به‌خاطر روزه نمی‌تواند غذا بخورد. همچنین سنت است که دعوت شده گان پس از صرف غذا برای میزبان، دعای خیر و برکت نمایند.

فوائد حدیث:

۱- پذیرفتن دعوت باعث گسترش الفت و محبت بین مسلمانان می‌شود که جزو اهداف شرع مبین اسلام است.

۲- هدف حضور در مجلس ضیافت فقط خوردن نیست بلکه اهداف دیگری مانند دوستی، خیر خواهی وغیره نیز مد نظر است.

۳- نباید در مجلسی که درآن کارهای غیر شرعی انجام می‌گیرد شرکت کرد.

۴- روزه داری که روزه‌ی نفلی گرفته اختیار دارد روزه‌اش را بخورد یا ادامه دهد.

ضمناً در روایت صحیح دیگری آمده است «من کان صائما فلیدع» (صحیح الجامع ۵۳۸).

[۲۱۸] مسلم ۲/۱۰۵۴.