(۱۱۲) دعا برای کسی که به او دشنام داده ای

۲۳۰ـ رسول اکرم صفرمود: بار الها! هر مؤمنى را که من به او ناسزا گفته ام، آن را براى او در قیامت، باعث قربت خود بگردان [۲۶۵].

کلمات حدیث

قربة: وسیله‌ی تقرب و نزدیک شدن به الله.

رهنمود حدیث

این حدیث بیانگر اخلاق والای رسول اکرم صو همچنین میزان شفقت ایشان بر امت خویش می‌باشد چنانکه در برخی از الفاظ حدیث آمده که فرموده است: «من بشری بیش نیستم و مانند سایر بشر خشمگین می‌شوم» ولی در عین حال ایشان با خدای خویش عهد بسته که خشم او را برای مسلمانان باعث رحمت و پاداش و بخشش گناهان قرار دهد. البته ناگفته پیدا است که رسول اکرم صبه‌خاطر الله خشم می‌گرفت نه به‌خاطر امور شخصی چنانکه عایشهتمی‌گوید: رسول اکرم‌صهیچگاه به ‌خاطر خود از کسی انتقام نگرفت مگر اینکه دستور الله نادیده گرفته می‌شد.

فوائد حدیث

۱- حرص رسول اکرم صبه اینکه درجه‌ی افراد امتش در بهشت هر چه بالاتر برود.

۲- انسان مسلمان باید در گفتار و کردار از سنت رسول اکرم صپیروی کند که تنها راه نجات در دنیا و آخرت است.

ضمناً برخی از علما بر این باورند که این حدیث به شخص رسول اکرم صاختصاص دارد و برای کسی دیگر روا نیست که با ناسزاگویی به کسی چنین تصوری داشته باشد بلکه باید از الله طلب آمرزش نمود و از آن فرد حلالی طلبید.

[۲۶۵] بخارى مع الفتح (۱۱/۱۷۱) و مسلم (۴/۲۰۰۷) و لفظ مسلم: «فَاجْعَلْهَا لَهُ زَكَاةً وَرَحْمَةً». «برایش پاکیزگى و رحمت قرار ده».