(۷۵) اگر شخصی به روزه‌دار دشنام داد یا اهانت کرد، بگوید:
۱۸۶ـ «إِنِّيْ صَائِمٌ إِنِّيْ صَائِمٌ» [۲۱۹].
«من روزه‌ام، من روزه‌ام».
رهنمود حدیث:
در این حدیث شیوه‌ی بر خورد و اخلاق خوبی که باید فرد روزه دار از آن بر خوردار باشد بیان شده است او باید بدی را به‌خاطر رضای الله متعال ونه برای تظاهر و ریا پاسخ به نیکی دهد. بنابراین اگر کسی با او گلاویز شد یا به او ناسزا گفت باید در جواب بگوید: ببخشید من روزه‌ام. باشد که این بر خورد، آتش خشم طرف مقابل را فرو بنشاند.
فوائد حدیث:
۱- یکی از مهم‌ترین اهداف روزه باز آمدن از گناه؛ مانند غیبت، دروغ و ناسزاگویی است.
۲- جواز اظهار عبادت، هر گاه مصلحت اقتضا کند به‌شرطی که خوف تظاهر و ریا نباشد.
۳- انسان مسلمان با نفس خویش مبارزه می‌کند تا خشم و غضبش فقط به‌خاطر الله متعال باشد نه برای منافع شخصی.
[۲۱۹] بخارى مع الفتح (۴/۱۰۳) و مسلم (۲/۸۰۶).