(۱۰۳) دعای مسافر، هنگام سحر

۲۱۵ـ «سَمَّعَ سَامِعٌ بِحَمْدِ اللهِ، وَحُسْنِ بَلاَئِهِ عَلَيْنَا. رَبَّنَا صَاحِبْنَا، وَأَفْضِلْ عَلَيْنَا عَائِذًا بِاللهِ مِنَ النَّارِ» [۲۴۷].

«باشد که شاهدى، حمد و ستایش خدا را بشنود و بر خوبى نعمت‌هایش بر ما گواهى دهد.

اى پروردگار ما، تو همراه ما باش، و به ما احسان کن، در حالى که از آتش دوزخ به تو پناه مى‌برم».

سَمَّعَ سَامِعٌ بِحَمْدِ اللهِ: یعنی کسی گواهی داد که ما مشغول ذکر الله هستیم.

صَاحِبْنَا: هر چیزی به ما ببخش و هر شری را از ما دور کن.

عَائِذًا بِاللهِ مِنَ النَّارِ: به الله از آتش دوزخ و موجبات ورود به آن پناه می‌بریم.

رهنمود حدیث

مستحب است که انسان مسافر، هنگام سحر این دعا را به پیروی از رسول اکرم صبر زبان بیاورد چرا که وقت سحر بهترین وقت برای ذکر، استغفار و دعا است چنانکه الله متعال در وصف بندگان مؤمن خویش می‌فرماید: ﴿كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ١٧ وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ١٨﴾[الذاریات: ۱۷-۱۸]. «آنان اندکی از شب می‌خفتند و سحرگاهان طلب آمرزش می‌کردند».

در این وقت الله متعال آنگونه که شایسته او است فرود می‌آید و می‌فرماید: آیا کسی هست که از من چیزی بخواهد تا به او به او ببخشم؟ کسی هست که از من طلب آمرزش نماید تا او را بیامرزم؟ و این تا صبح ادامه دارد (صحیح بخاری).

فوائد حدیث:

۱- ارشاد امت به دعا کردن در اوقات اجابت تا جایی که حتی در مسافرت نیز از این ارشاد دریغ نورزیده است.

۲- تشویق به استفاده از اسباب رهایی از آتش دوزخ و طلب یاری از الله متعال در این مورد.

[۲۴۷] مسلم (۴/۲۰۸۶). براى شرح بیشتر این حدیث مى‌توانید به کتاب صحیح مسلم شرح امام نووى (۱۷/۳۹) مراجعه کنید.