(۶۱) دعا هنگام وزیدن باد

۱۶۶ـ «اَللهم إِنِّيْ أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا». [أبو داود ۴/۳۲۶ وابن ماجه ۲/۱۲۲۸ ونگا: صحیح ابن ماجه ۲/۳۰۵].

«بار الها! من از تو خیر این باد را مى‌خواهم، و از شرّ آن به تو پناه مى‌برم».

معنی کلمات حدیث:

- أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا: یعنی خیر و خوبی باد را از تو می‌خواهم مانند اینکه ابرهای باران‌زا که خیر فراوانی به دنبال دارد.

- أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا: یعنی از شر باد به تو پناه می‌برم مانند باد‌های ویران کننده.

روح الله: رحمت الله.

رهنمود حدیث:

در این حدیث که دعای فوق بخشی از آن است رسول اکرم صاز ناسزاگویی به باد منع کرده، فرموده است باد از جانب خدا با رحمت و عذاب می‌آید به آن ناسزا نگوئید فقط از الله متعال خوبی آن را طلب کنید و از بدی آن به وی پناه ببرید.

فوائد حدیث:

۱- باد مأموری از مأموران الهی است که فقط به اذن و اراده‌ی او می‌وزد.

۲- باد نشانه‌ای از نشانه‌های خداوند است که ناسزا گویی به آن جایز نیست چرا که فرستنده‌ی آن الله است و هرگونه ناسزا گویی بر می‌گردد به ایشان.

۳- برای انسان مؤمن شایسته نیست که به سایر موجودات ناسزا بگوید تا چه رسد به انسان‌ها.

۱۶۷ـ «اَللهم إِنِّيْ أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا وَخَيْرَ مَا فِيْهَا، وَخَيْرَ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ، وَأَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَشَرِّ مَا فِيْهَا، وَشَرِّ مَا أُرْسِلَتْ بِهِ». [مسلم ۲/۶۱۶، و بخارى ۴/۷۶].

«الهى! من از تو خیر این باد، و خیر آنچه را که در آن قرار دارد، و خیر آنچه را که این باد براى آن فرستاده شده است، مسألت مى‌نمایم، و از شرّ این باد، و شرّ آنچه در آن قرار دارد، و شرّ آنچه براى آن فرستاده شده است، به تو پناه مى‌برم».

رهنمود حدیث:

این حدیث بیانگر میزان شفقت رسول اکرم صنسبت امت خویش می‌باشد چنان‌که عایشه لمی‌گوید: رسول اکرم ص در روزهای غبار آلود و روزی که باد تندی می‌وزید رنگ چهره‌اش دگرگون می‌شد و بیقرار به این سو و آن سو قدم می‌زد تا این‌که باران می‌بارید، خوشحال می‌شد و آن حالت بر طرف می‌گردید. عایشه می‌گوید: علت این امر را جویا شدم؟ فرمود: «می‌ترسم که عذابی بر امت من فرود آید».

اشاره به عذابی می‌نمود که به‌صورت باد بر قوم عاد فرود آمد چنان‌که الله متعال می‌فرماید: ﴿فَلَمَّا رَأَوۡهُ عَارِضٗا مُّسۡتَقۡبِلَ أَوۡدِيَتِهِمۡ قَالُواْ هَٰذَا عَارِضٞ مُّمۡطِرُنَا﴾[الأحقاف:۲۴].

ترجمه: «پس هنگامی که عذاب را به صورت ابر گسترده‌ای مشاهده کردند که رو به دشت‌ها و آبگیرهایشان نهاده بود، گفتند: «این، ابری است که بر ما خواهد بارید».

فوائد حدیث:

۱- باد‌ها بر دو نوع‌اند:

الف) بادهای عادی که ترسناک نیستند و هنگام وزیدن آنها نیاز به خواندن دعایی نیست.

ب) بادهای شدید و طوفان‌های ویران کن که هنگام وزیدن آنها خواندن دعای فوق سنت است.

۲- نباید انسان مسلمان در طلب باران چشم امید به بادها بدوزد بلکه امیدش فقط بر الله متعال باشد که او طبق علم و حکمت خویش باران می‌باراند.

۳- هنگام بروز هر حادثه طبیعی باید به الله متعال پناه برد و از او کمک خواست.