فصل سوم
862 ـ (41) عن مُعاذِ بنِ عبداللَّهِ الجُهَنيِّ، قال: إنَّ رجلاً منْ جُهَينَةَ أخبرَه أنَّه سمعَ رسولَ اللَّهِ قرأ في الصُّبحِ { إذا زُلزِلَت } في الرَّكعَتينِ كِلْتَيهِما، فلا أدْرِي أَنَسِيَ أمْ قَرَأ ذلكَ عَمْداً. رواه أبو داود [603].
862- (41) معاذبن عبدالله جُهنی س گوید: مردی از قبیله‌ی «جهینه» بدو خبر داد که وی شنیده که رسول‌خدا ج یک بار در نماز صبح، سوره‌ی «اذا زلزلت» را در هردو رکعت آن خوانده است (یعنی در هردو رکعت، یک سوره خواند). و آن شخص گفت: نمی‌دانم که آیا پیامبر ج فراموش کرد و یا به عمد در هردو رکعت، یک سوره را خواند (پس از این حدیث ثابت می‌شود که خواندن یک سوره در دو رکعت هم جایز است و به احتمال زیاد پیامبر ج به قصد این کار را کرد تا جواز این کار را نیز بیان دارد).
[این حدیث را ابوداود روایت کرده است].
863 ـ (42) وعن عُرْوةَ، قال: إنَّ أبابكرٍ الصِّدِّيقَ، س، صَلّى الصُّبْحَ، فقرأ فيهما بـ (سورةَ البقرة) في الركعتَينِ كِلتُيهِما. رواه مالكٌ [604].
863- (42) عروةبن زبير س گوید: ابوبکر صدیق س نماز صبح را گزارد و در هردو رکعت آن سوره‌ی «بقره» را خواند (یعنی سوره‌ی بقره را در هردو رکعت آن، تقسیم کرد و پاره‌ای از آن را در رکعت نخست، و پاره‌ی دیگر را در رکعت دوم خواند).
[این حدیث را مالک روایت کرده است].
864 ـ (43) وعن الفرافصَةِ بن عُمَيرٍ الحَنفيِّ، قال: ما أَخَذْتُ سورةَ (يوسُف) إلاَّ منْ قِراءَةِ عُثمانَ بنِ عَفَّانَ إياها فِي الصُّبحِ، مِنْ كِثرةِ ما كانَ يُرَدِّدُها لنا. رواه مالك [605].
864- (43) «فرافصة بن عُمير الحنفي» گوید: سوره‌ی «یوسف» را از قرائت عثمان بن عفان س در نماز صبح فراگرفتم، زیرا بسیار اتفاق می‌افتاد که ایشان این سوره را در نماز جماعت صبح برای ما تکرار می‌کرد.
[این حدیث را مالک روایت کرده است].
از این حدیث مشخص شد که تکرار یک سوره در نماز، اشکالی ندارد.
865 ـ (44) وعن [عبدِ الله بن] عامرِ بنِ ربيعةَ، قال: صَلَّينا وراءَ عُمرَ بنِ الخَطابِ الصُّبحَ، فقرأ فيهِما بسورة (يُوسُف) وسورةِ (الحجِّ) قَراءَةً بَطِيئةً، قِيلَ له: إذاً لَقَدْ كانَ يَقُومُ حِينَ يَطلُعُ الفجرُ. قال: أجَلْ. رواه مالك [606].
865- (44) عبدالله بن عامربن ربیعه گوید: نماز صبح را پشت سر عمر بن خطاب س خواندیم، وی در هردو رکعت آن، سوره‌ی «یوسف» و سوره‌ی «حج» را به آرامی و آهستگی و کندی خواند.
به عبدالله بن عامر گفته شد: در این صورت حضرت عمر س متصل پس از طلوع فجر صادق، نماز صبح را شروع می‌نمود؟ (چرا که وقت صبح در صورتی گنجایش قرائت سوره‌ی یوسف و سوره‌ی حج ـ آن هم به صورت آهسته و کند ـ را دارد که نماز صبح را متصل بعد از طلوع فجر صادق شروع نماید)! عبدالله گفت: آری! عمر س متصل بعد از طلوع فجر صادق، نماز صبح را شروع می‌کرد و در آن این دو سوره را می‌خواند.
[این حدیث را مالک روایت کرده است].
البته احتمال دارد که در هر رکعت از نماز صبح، پاره‌ای از دو سوره را خوانده باشد و ممکن است که در هر رکعت از آن، سوره‌ها را کامل خوانده باشد.
866 ـ (45) وعن عَمرِو بنِ شُعَيبٍ، عنْ أبيه، عنْ جدِّه، قال: ما منَ المفصَّلِ سورةٌ صغيرَةٌ ولا كبيرَةٌ إلاَّ قدْ سَمِعتُ رسولَ اللَّهِ يَؤُمُّ بها النَّاسَ في الصَّلاةِ المكتوبَة. رواه مالك [607].
866- (45) عمرو بن شعیب از پدرش و او نیز از جدّش (عبدالله بن عمرو بن العاص) روایت می‌کند که گفت: از مفصّل (سوره‌های آخرین منزل قرآن، از «حجرات» تا «ناس») هیچ سوره‌ی کوچک و بزرگی وجود نداشت، مگر اینکه شنیدم که رسول‌خدا ج بدان، مردم را در نمازهای فرض، امامت می‌داد.
[این حدیث را مالک روایت کرده است].
867 ـ (46) وعن عبدِ الله بنِ عُتْبةَ بنِ مَسعودٍ، قال: قرأ رسولُ الله جفي صلاةِ المغربِ بِـ (حم الدُّخان). رواه النِّسائيُّ مُرسَلاً [608].
867- (46) عبدالله بن عتبة بن مسعود س گوید: رسول‌خدا ج در نماز مغرب سوره‌ی «حم الدخان» را خواند.
[این حدیث را نسائی بصورت مرسل روایت کرده است].
[603]- ابوداود 1/510 ح 816. [604]- مؤطا مالک کتاب الصلاة 1/82 ح 33. [605]- مؤطا مالک کتاب الصلاة 1/82 ح 35. [606]- مؤطا مالک کتاب الصلاة 1/82 ح 34. [607]- ابوداود 1/510 ح 814. [608]- نسایی 2/169 ح 988.