فصل سوم
916 – (11) عن جابر قال: كان رسول الله جيُعَلِّمُنا التَّشَهُّدَ كما يعلمنا السُّورَةَ مِن القرآن: بسم الله، وبالله، ألتحيات لله والصلوات والطيبات السَّلام عليك أيُّها النبيُّ ورحمة الله وبركاته ألسَّلام علينا وعلى عباد الله الصّالحين أشهَدُ أن لا إله إلا الله وأشهد أنَّ مُحَمّدٌا عبده ورَسُولُه أسألُ اللهَ الجَنَّة وأعوذُ بِاللهِ مِنَ النَّارِ. رواه النسائي [659].
916- (11) جابر س گوید: پیامبر ج تشهد را به ما یاد میداد همانگونه که سورهای از قرآن را به ما میآموخت: «بسم الله وبالله التحيات لله والصلوات والطيبات السلام عليك أيها النبي ورحمة الله وبركاته السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين أشهد أن لا إله إلا الله وأشهد أن محمدا عبده ورسوله أسأل الله الجنة وأعوذ بالله من النار».
«به نام خدا شروع میکنم، و با صداقت و اخلاص میگویم که تمام درودها و سلامها وخیر و برکتها و خوبیها و پاکیها سزاوار خداست. درود و رحمت و برکت خدا بر شما ای رسولخدا و درود و سلام بر ما و بر بندگان صالح و درستکار خدا. گواهی میدهم که هیچ کس جز خدا سزاوار پرستش نیست و صادقانه اعتراف میکنم که محمد ج بنده و فرستادهی خداست. از خدا بهشت را میخواهم و به خدا پناه میبرم از آتش سوزان دوزخ».
[این حدیث را نسائی روایت کرده است].
917 – (12) وعن نافع قال: كان عبد الله بن عمر إذا جلس في الصَّلاةِ وضع يديه على رُكبَتَيهِ وأشارَ بِأصبُعِهِ وأتبَعَها بَصَرُه ثُمَّ قال: قال رسول الله ج: لَهِيَ أشَدُّ عَلَى الشَّيطانِ مِنَ الحَدِيد. يعني السَبّابَةَ. رواه أحمد [660].
917- (12) نافع س گوید: عبدالله بن عمرـ بـ وقتی در نماز (برای تشهد) مینشست، دو دستش را روی دو زانویش قرار میداد و با انگشت سبابهاش (به توحید و یگانگی خدا) اشاره میکرد و به آن نگاه میکرد. سپس گفت: پیامبر ج فرمود:(حرکت) این انگشت سبابه برای شیطان از آهن (شمشیر و غیره) سختتر و دشوارتر است. (چرا که نیروی توحید و یگانگی خدا از نیروی آهن و شمشیر و چیزهای تیز و برنده، بیشتر است. و فردی که در نماز به سوی توحید و یگانگی خدا اشاره میکند، او شیطان را از افتادن خویش در منجلاب کفر و زندقه، شرک و چندگانهپرستی، نفاق و دورنگی، الحاد و بیبندوباری، فلاکت و بدبختی و شقاوت وگمراهی مأیوس و ناامید مینماید و شیطان نیز خوب میداند که تأثیری که در اعتقاد داشتن به توحید و یگانگی خداست در آهن و چیزهای تیز و برنده نیست).
[این حدیث را احمد روایت کرده است].
918 - (13) وعن ابن مسعود كان يقول: مِنَ السُّنَّةِ إخفاءُ التَّشَهُّدِ. رواه أبو داود والترمذي وقال: هذا حديث حسن غريب [661].
918- (13) عبدالله بن مسعود س گوید: آهسته خواندن تشهد (التحیات) از سنت است.
[این حدیث را ابوداود و ترمذی روایت کردهاند و ترمذی گفته: حدیثی حسن و غریب است].
شرح: مذهب جمهور محدثین و صاحبنظران فقهی این است که هرگاه یکی از صحابه ش بگوید: «من السنة كذا» [فلان چیز از سنت است] یا «السنة كذا» [سنت این است]، این سخن صحابی س در حکم حدیث مرفوع و در حکم این است که گفته باشد: «قال رسول الله ج....»
و از این حدیث دانسته شد که سنت، همان آهسته خواندن «التحيات» است، نه بلند خواندن آن.
[659]- نسایی 2/243 ح 1175. [660]- مسنداحمد 2/119. [661]- ابوداود 1/602 ح 986، ترمذی 2/84 ح 291.