تلبیس ابلیس بر صوفیان هنگامی که از سفر باز می گردند
از آیینهای صوفیان است كه چون مسافر به رباط برسد و در آن جمعی باشند، نخست سلام نمی‌كند، بلكه وضو می‌گیرد و دو ركعت نماز می‌خواند آن گاه بر شیخ رباط و دیگر حاضران سلام می‌كند. این خلاف است، زیرا عموم فقهای اسلام گویند: سنت است كه هر كس بر جمعی وارد شود باید سلام كند حال وضو داشته باشد یا نه- مگر صوفیان این شیوه را از كودكان آموخته باشند كه چون گفته شود چرا سلام نكردی، می‌گوید: حالا صورتم را نشسته‌ام!.
دیگر از آداب صوفیه مالیدن پای مسافری است كه عصر از راه برسد و حجت آرند كه عمر بر پیغمبر جوارد شد دید غلام حبشی پشت حضرت را مالش می‌دهد، پرسید: رسول الله جتو را چه شده است؟ حضرت فرمود: « شتر مرا بر زمین زد».. مؤلف گوید: فقه اینان را بنگرید. از كجا معلوم كه حضرت از سفر آمده بود؟ تازه پشت با پا چه مناسبتی دارد؟ وانگهی در حدیث نداریم كه غلام حبشی در اول شب پشت حضرت را مالش میداده است. و نیز برای از راه رسیده «عتیره» (=قربانی، طبق رسم جاهلیت) میگذارنند (و به سماع و پایكوبی می‌نشینند)[۱۵۹] با این استناد كه گویا یک كنیزک قریشی نذر كرده بود كه هر گاه حضرت از سفری سالم برگردد، آن كنیزک در حجره عایشه دف بزند. حضرت آمد و فرمود: حال كه نذر كرده‌ای بزن!.
[۱۵۹] آنچنانكه در داستان مثنوی مولوی آمده (صوفیی می‌گشت در گرد افق/ تا شبی در خانقاه شد قنق...).- م.