۲۰- یوم التلاق
الله میفرماید:
﴿رَفِيعُ ٱلدَّرَجَٰتِ ذُو ٱلۡعَرۡشِ يُلۡقِي ٱلرُّوحَ مِنۡ أَمۡرِهِۦ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ لِيُنذِرَ يَوۡمَ ٱلتَّلَاقِ١٥﴾[غافر: ۱۵].
«الله، بلند مرتبه و صاحب عرش است و وحی را به فرمان خود، برای هر کس از بندگانش که بخواهد، نازل میکند؛ تا (به مردمان) از روز رویارویی (ایشان با الله) هشدار دهند».
ابن کثیر میگوید: ابن عباس گفته است: آدم ÷در آن روز با همهی نوادگان خود دیدار میکند. ابن زید میگوید: انسانها با همدیگر دیدار میکنند. قتاده، سدی، بلال بن سعد و سفیان بن عبیه میگویند: بدان جهت که در آن روز اهل زمین و آسمان، آفریدگار و آفریدهی خود را دیدار میکنند. میمون بن مهران میگوید: بدان جهت که ستمگر در آن روز و ستمدیده به هم میرسند و بهتر این است که بگویم: همهی موارد یادشده را شامل میشود و علاوه بر آن، هر انسانی به کردار خود، خوب باشد یا بد، دست پیدا می کند [۱۰].
[۱۰] ابن کثیر (۶/۱۳۰)