مطلب دهم: مسلمان پیر
در روز رستاخیز برای یک فرد مسلمان، پیری و موی سفید مانند نور می‌باشد.
در سنن ترمذی و نسائی، از کعب بن مرۀ سروایت شده است که رسول اکرم صفرمودند:
«مَنْ شَابَ شَيْبَةً فِي الإِسْلامِ، كَانَتْ لَهُ نُورًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ» [۱۵۵]. «هر کس در اسلام پیر شود، در روز رستاخیز این پیری برای او نوری می‌شود».
در مسند احمد، سنن ترمذی، نسائی و ابن حبان، از عمر بن عبسه سروایت شده است که رسول اکرم صفرمودند:
«مَنْ شَابَ شَيْبَةً فِي سَبِيلِ اللَّهِ، كَانَتْ لَهُ نُورًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ» [۱۵۶].«هر کس در راه الله پیر شود، در روز رستاخیز این پیری برای او نوری می‌شود».
بیهقی در «شعب الایمان»، با سندی حسن، از عبدالله بن عمرو سروایت کرده است که رسول اکرم صفرمود:
«الشِّيبُ نُورُ المُؤمِنِ، لا يَشِيبُ رَجُلٌ شيبَةً فِي الإِسلامِ إلاّ كانَت لَهُ بِكُلِّ شيبَةٍ حَسَنَةً، وَ رَفَعَ بِها دَرَجَةً» [۱۵۷]. «پیری نور مومن است، هر کس در اسلام موهایش را سفید کند، در برابر هر تار مویش، یک نیکی به او داده می‌شود و یک درجه بر درجاتش افزوده می‌گردد».
ابوهریره سبا سندی مرفوع روایت می‌کند که رسول اکرم صفرمودند:
«لَا تَنْتِفُوا الشَّيْبَ فَإِنَّهُ نُورُ الْمُسْلِمِ مَنْ شَابَ شَيْبَةً فِي الْإِسْلَامِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا حَسَنَةً وَ رَفَعَهُ بِهَا دَرَجَةً» [۱۵۸]. «موهای سفید را قطع نکنید؛ زیرا در روز رستاخیز نور مسلمان است. هر کس در راه الله پیر شود، در روز رستاخیز، در برابر هر تار مویش، الله یک نیکی به او می‌دهد و یک درجه بر درجاتش می‌افزاید».
ابن‌عدی و بیهقی در «الشعب»، از فضاله بن عبید سروایت کرده‌اند که پیامبرصفرمودند:
«الشَّيْبُ نُورٌ في وَجهِ المُسلِمِ، فَمَن شاءَ فَليَنتِف نُورَهُ». «موی سفید نوری در چهره‌ی مسلمان است، پس هر کس می‌خواهد نور و روشنایی صورت خود را قطع کند».
[۱۵۵] صحیح الجامع الصغیر (۵/۳۰۴) و شماره آن (۶۱۸۳) [۱۵۶] صحیح الجامع الصغیر (۵/۳۰۴) و شماره حدیث (۶۱۸۴) [۱۵۷] سلسلة الأحادیث الصحیحة (۳/۲۴۷)، و شماره حدیث (۱۲۴۳). [۱۵۸] قبلی، همان صفحه