دوری از بتها
حضرت ابوبکر صدیق س در تمام زندگیش هرگز در مقابل بتی سجده نکرده است. روزی در مجلسی از صحابه س فرمود: من هرگز در مقابل بتها سجده نکردهام. وقتی به سن رشد رسیدم پدرم ابوقحافه دست مرا گرفته به بتخانه برد و گفت: " این معبود و خدای توست، و عظمت و بزرگی و شرافت تو در دست اوست"؛ سپس مرا در آنجا تنها گذاشت و رفت. من به یکی از بتها نزدیک شده گفتم:" من گرسنهام، به من غذا بده! به من لباسی بده تا بدنم را بپوشانم". هیچ جوابی از بت نشنیدم. من آنرا با سنگی زدم. بت روی صورتش بر زمین غلطید.
اینچنین خداوند متعال حضرت ابوبکر صدیق را بخاطر عقل روشن و بیدار و فطرت سلیم و پاکش و بخاطر اخلاق و رفتار پسندیدهاش از انجام تمام کارهای احمقانهای که باعث لکه دار شدن آبرو و عزت و کرامت و شرافت و اخلاق والا شده، با عقل بیدار و سلیم و فطرت و سرشت انسانی در تضادند، دور نگه داشت.[١٩]
افراد شرافتمند و با اخلاقی چون شما را نباید از شهر و دیارتان برانند..
شراب بدبخت، این شخص را بدین روز انداخته! من هرگز به شراب نزدیک نخواهم شد
[١٩]- تاریخ الخلفاء، اثر/ السیوطی، ص:٢٩. (٦) أصحاب الرسول، اثر/ محمود المصری: ١/٥٨، و التاریخ الإسلامی، اثر/ محمود شاکر، ص:٣١.