١٤٤- خانه قدیمی و ساده و بی‌آلایش
اقامتگاه حضرت ابوبکر صدیق در روستای سُنح در شرق مدینه منوره بود. این روستا از آخرین آبادیهای حومه مدینه به شمار میرفت. اقامتگاهی بسیار ساده و معمولی، یک خانه ساده دهاتی.
ایشان به عنوان خلیفه انتخاب شدند و خانهشان همچنان در آنجا ماند. نه آن‌را خراب کرده کاخی بجایش بنا نمود، و نه آن‌را مرمت و بازسازی کرد، و نه آن‌را ترک کرده به جای بهتری منتقل شد. تا شش ماه پس از انتخابشان به عنوان خلیفه روزانه از این روستا به مسجد نبوی در قلب مدینه میآمد و به کارهای خلافت و مسئولیت‌های حکومتداریش رسیدگی می‌کرد. در آن زمان مسجد نبوی در واقع حیثیت و مکانت دفتر خلافت یا مرکز خلافت را داشت. بعدها به خانهای که در داخل شهر مدینه داشت منتقل شد.
این خانه کوچک او، در داخل مدینه بود. همان خانهای که او به عنوان مهاجر در آن سکونت گزیده بود. در این خانه نیز هیچگونه تغییر و تحولی وارد نکرد. آن کوخ نیز همچنان کاملا به شکلی سابقش باقی ماند.[١٦٥]
[١٦٥]- الصدیق أبوبکر، اثر/ محمد حسین هیکل، ص: ٢٠٧/ ٢٠٨.