١٩١- برنامه صدیق اکبر رضی الله عنه برای حمایت از مدینه منوره
نمایندگان برخی از قبائل عرب که از دادن زکات سر باز زده بودند، برای مذاکرت خدمت حضرت ابوبکر صدیق س رسیدند. آنها سعی کردند خلیفه را قانع سازند تا از گرفتن زکات از آنها دست بردارد، ولی آن حضرت ج حاضر نبود از حرف خودش که همان حرف دین بود سر سوزنی عقب نشینی کند. آنها با دیدن اصرار خلیفه و پافشاری او بر اجرای مو به موی احکام اسلامی در حالیکه به دو نتیجه دست یافته بودند از مدینه منوره خارج شدند:
١- در مورد عدم پرداخت زکات هیچ امیدی برای هیچگونه مذاکرات وجود ندارد. قانون اسلامی در این زمینه کاملا واضح و روشن و غیر قابل مناقشه است و هیچ امیدی در تغییر یافتن رأی خلیفه مسلمانان وجود ندارد، بخصوص که مسلمانها پس از درک جوانب روشن موضوع با دل و جان در کنار او قرار گرفتهاند.
٢- تعداد مسلمانان در مدینه منوره بسیار کم است و یورش به مدینه فرصتی است بینهایت طلایی برای حمله به مسلمانان و ریشه کن ساختن اسلام و حکومت اسلامی برای همیشه.[٢١٩]
حضرت ابوبکر صدیق س خیانت را در چشمهای آنها دید. ایشان با دیدن پستی و بیمروتی آنها، به یارانش گفت:
"فتنه و آشوب از دین گریزی همه منطقه را فرا گرفته است. نمایندگان آنها از کم بودن شما سر درآوردهاند. حالا معلوم نیست اینها شب به ما شبیه خون میزنند یا روز؟ نزدیکترین سپاه این کافران تنها ٢٨ کیلومتر با شهر فاصله دارد. اینها امیدوار بودند ما در مقابل حرفهایشان سر تسلیم فرود آوریم و با آنها کنار آئیم و ما موقف آنها را قبول نکردیم. پس شما برای جنگ خودتان را آماده سازید. بعد از آن حضرت ابوبکر س چنین نقشهای را آماده کردند:
٣- دستور دادند اهل مدینه شب را در مسجد نبوی بسر برند تا برای دفاع آمادگی کامل داشته باشند.
٤- دربانهایی را برای کشیک بر همه راههای ورودی شهر گماشتند تا جلوی هر حمله احتمالی به شهر را بگیرند.
٥- گشتهای ویژهای را به رهبری سردارانی چون؛ حضرت علی، زبیر، طلحه، سعد بن أبی وقاص، عبدالرحمن بن عوف، عبدالله بن مسعود تشکیل داده تا امنیت شهر را کاملا در دست داشته باشند.
٦- به قبیلههایی که در اطراف مدینه قرار داشتند و بر اسلامشان ثابت قدم بودند پیام فرستادند تا برای دفاع از مدینه و جهاد بر علیه مرتدان نیرو اعزام کنند. قبیلههایی چون؛ اسلم، غفار، مزینه، أشجع، جهینه و کعب به د ستور خلیفه لبیک گفته مجاهدان خود را فورا راهی مدینه منوره کردند، شهر. از این نیروهای جان بر کف پر شد. آنها همراه خود تعداد زیادی شتر و اسب نیز آورده بودند که در اختیار خلیفه مسلمانان قرار دادند.
تعداد زیاد این نیروها و تجهیزات و مهمات جنگی آنها را میتوان از این خبر بخوبی تخمین زد که تنها از قبیله کوچک جهینه ٤٠٠٠ مجاهد کاملا مسلح همراه با تعداد زیادی اسب و شتر و مهمات به مدینه اعزام شد. حضرت عمرو بن مرة س به همراه ١٠٠ شتر برای کمک به مسلمانان به مدینه رسید.
حضرت ابوبکر س شترها را در بین مجاهدان تقسیم کرد.
قانون اسلام کاملا واضح و روشن است، برای همین هیچ امیدی در نرم شدن رأی خلیفه مسلمانان نیست.
[٢١٩]- تاریخ الدعوة إلی الإسلام، اثر/ دکتر یسری محمد هانی، ص:٢٨٠، و تاریخ الطبری: ٤/ ٦٤.