٨٠- اتفاق حضرت ابوبکر رضی الله عنه در غزوه تبوک
غزوه تبوک سفری بود بس دشوار و سخت، بسوی نبرد با لشکری بسیار بزرگ از مشرکانی که از سر تا پا در سلاح و تجهیزات جنگی غرق بودند. پیامبر اکرم ج با توجه به دشواری آنچه جلوی روی سپاه اسلام بود صحابه کرام را به خرچ کردن در راه خدا، و انفاق و بخشیدن برای آماده کردن سپاه اسلام خوب تشویق نموده، آنهایی که در راه خدا جان نثاری میکردند را به اجر و پاداش بزرگ الهی مژه میداد. هر یک از صحابه پیامبر حسب توان و استطاعت خود در این کار خیر سهمی را بدوش گرفته از مال و منال خود در راه خدا دریغ نورزیدند. حضرت عثمان در بخشش و انفاق برای آماده کردن سپاه اسلام برای این غزوه گوی سبقت را از همه ربود و بیش از همه در راه خدا بخشید.
حضرت عمر بن خطاب س بدین امید که بتواند اینبار در این کار خیر از حضرت ابوبکر صدیق س سبقت گیرد، نیمی از سرمایه خود را برای تجهیز سپاه اسلام صدقه نمود.
بگذارید حقیقت ماجرا را از زبان خود حضرت عمر س بشنویم. ایشان میفرماید: روزی رسول الله ج به ما سفارش کرد در راه خدا صدقه دهیم. در این وقت وضع من خوب بود و ثروت هنگفتی داشتم. در دلم گفتم: اگر روزی بتوانم حتی برای یکبار هم شده در کار خیر از حضرت ابوبکر سبقت بگیرم، آن روز همین امروز است، باید فرصت را غنیمت بشمارم.
نیمی از ثروتم را گرفته خدمت حضرت رسول الله ج حاضر شدم. آن جناب ج با دیدن آن مبلغ از من پرسیدند: «ما أبقيت لأهلك؟» - برای خانواده و عیالت چه بجا گذاشتهای؟-.
خدمتشان عرض کردم: درست مبلغی برابر با همین مقدار را برای آنها گذاشتهام.
حضرت ابوبکر صدیق س هر آنچه داشت را گرفته خدمت رسول اکرم ج تقدیم داشت. آن حضرت از او نیز پرسیدند: «ما أبقيت لأهلك؟» - برای اهل و عیالت چه برجا ماندهای؟ -. حضرت ابوبکر در جواب فرمودند: «أبقيت لهم الله ورسوله» - برای آنها خدا و رسولش را گذاشتهام!-.
اینجا بود که من گفتم: " من در هیچ کار خیری هرگز نمیتوانم از ابوبکر سبقت بگیرم".[٨٧]
آنچه حضرت عمر س انجام داد مسابقهای بود در انجام کار خیر، بدین امید که بتواند از ابوبکر س که همیشه به حالش رشک میبرد و آرزو داشت چون او باشد، سبقت گیرد. اما حضرت ابوبکر در موقعیتی بسیار بهتر و حالتی برتر از ایشان بودند، چرا که این کار خیر او بکلی از اندیشه مسابقه دادن و جلو زدن از دیگران خالی بود، و او به کار خیر هیچ فرد دیگری چشم ندوخته بود.[٨٨]
هرگز در هیچ کار خیری از ابوبکر سبقت نمی گیرم
[٨٧]- السیرة النبویة اثر/ الصلابی، ص:٦١٥.
[٨٨]- سنن أبی داود: ١٦٧٨.