٨٤- امیر حج
موسم حج سال نهم هجری فرا رسید. در ابتدا پیامبر اکرم ج میخواست به حج بروند. ایشان پس از چندی تصمیم حود را تغییر داده فرمود:
«إنه يحضر البيت عراة المشركون يطوفون بالبيت، فلا أحب أن أحج حتى لا يكون ذلك».
"برخی از مشرکان لخت و عریان به خانه خدا میآیند و طواف میکنند، تا وقتی که این وضع تغییر نکند نمیخواهم به حج بروم".[٩٢]
در آن سال – ٩ هجری – پیامبر خدا ج حضرت صدیق اکبر را به عنوان امیر حج انتخاب کرده، فرستاد. پس از اینکه حضرت ابوبکر س کاروان حاجیان را گرفته براه افتاد سوره مبارکه توبه بر پیامبر اکرم ج نازل شد.
پیامبر خدا ج، حضرت علی را خوانده او را نزد حضرت ابوبکر س فرستاد. حضرت علی س بر شتر پیامبر که "عضباء" نام داشت سوار شده براه افتاد. ایشان در منطقه "ذوالحلیفة" به حضرت ابوبکر صدیق رسید. حضرت ابوبکر با دیدن ایشان پرسید: «أمیر أم مأمور؟» - شما را به عنوان امیر فرستاده یا اینکه مأمور هستید؟".
سیدنا علی س در جواب فرمود: من تحت فرمان شما هستم!
سپس کاروان براه خود ادامه داد. چون قافله به مکه مکرمه رسید حضرت ابوبکر س حاجیان را دستور داد تا افراد هر قبیله در همان جایی که قبل از اسلام برای اتراق آنها مشخص شده بود خیمه زنند. بنا به گزارشها و روایات درست حج آن سال در ماه ذوالحجة بجای آورده شد، نه در ماه ذوالقعده طوری که برخی گمان میکنند.
حضرت ابوبکر صدیق س پیش از روز ترویه، در ٨ ذوالحجة، در روز عرفه، و در روز قربانی و در دوازدهم ذوالحجة در بین مردم سخنرانی کرد. در این خطبهها ایشان مردم را با نحوه درست وقوف در عرفات، بازگشت به منی، قربانی کردن، بازگشت از منی به مکه و طریقه درست سنگ زدن در جمرات و سایر مناسک و احکام حج آگاه ساخت.
حضرت علی س در تمام این مسیر پشت سر حضرت ابوبکر حرکت میکرد. ایشان آیات اول سوره توبه را برای مردم تلاوت میکرد. سپس در برابر مردم این چهار مورد را اعلام داشت:
«لا يدخل الجنة إلا مؤمن، ولا يطوف بالبيت عريان، ومن كان بينه وبين رسول الله ج عهد فعهده إلى مدته، ولا يحج بعد العام مشرك».
"بجز مؤمن کسی وارد بهشت نخواهد شد، هیچ آدم برهنه و لختی اجازه ندارد در خانه خدا طواف کند، و هر کس را با پیامبر خدا عهد و پیمانی است آن عهد و پیمان تا پایان تاریخش ادامه خواهد داشت، و هیچ مشرکی پس از امسال حق ندارد به حج بیاید".[٩٣]
حضرت علی س در تمام این مسیر پشت سر حضرت ابوبکر س حرکت می کرد.
[٩٢]- الطبقات الکبری، اثر/ ابن سعد: ٢/١٦٨.
[٩٣]- صحیح السیرة النبویة اثر/ ابراهیم العلی، ص:٦٢٥.