٤٧- انتخاب حضرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه برای همراهی در سفر هجرت
خوانندگان گرامی! شاید در ذهن کسی این سؤال پیش آید که چرا رسول الله ج در سفر تاریخساز هجرت حضرت ابوبکر صدیق را به همراهی خود برگزید؟ و چرا در آخرین لحظات عمر مبارکشان که سخت بیمار بود؛ به حضرت ابوبکر دستور داد تا امامت صحابه کرام را بر عهده گیرد؟
جواب بسیار واضح و روشن است و در آن هیچ جای بحث و جنجالی نیست. حقیقت این است که:
* اولین مردی که به پیامبری و رسالت رسول الله ج ایمان آورد حضرت ابوبکر صدیق س بود.
* بیش از همه ایشان در راه بثمر رساندن دین اسلام و دعوت و تبلیغ بسوی آن مال و ثروتش را خرج نموده بود.
* برای عزت و سربلندی و احترام مسلمانان او در هر فداکاری و از خودگذشتگی پیشگام بود.
* به همه دستورات و راهنمائیهای رسول اکرم ج لبیک گفت.
* خدمت و فرمانبرداری از رسول اکرم ج و سر تسلیم فرود آوردن در برابر دستورات و فرامین دین مبین اسلام را وظیفه خود میدانست.
* در همه جنگها در کنار رسول خدا ج شمشیر میزد و با کافران در نبرد بود.
در هیچ کاری و از هیچ فضلی عقب نماند، همیشه و در هر جا با تمام عزم و اراده راسخ، جان و مالش را در راه اسلام فدا میکرد.
* ایمانی سترگ چون کوههای سر بفلک کشیده و اخلاقی بسیار نیکو و شایسته داشت.
* بخاطر صفات برجسته و ویژگیهای شایانش کانون محبت و دوستی همه، و در نزد تمامی مسلمانان قابل احترام و تقدیر بود.
این ویژگیهای صدیق اکبر س باعث شده بود همه دلها را فریفتهی خود کند و همه با او علاقه و احترام خاصی داشته بدو اظهار محبت و دوستی نمایند.
و چون نبی اکرم ج به رفیق أعلی پیوست همه مسلمانان به اتفاق هم، ایشان را به عنوان جانشین پیامبر اکرم انتخاب نمودند و ایشان پس از رسول خدا ج اولین خلیفه و رهبر مسلمانان قرار گرفت. دوران خلافت حضرت ابوبکر صدیق بسیار کوتاه است. ولی با این وجود خدماتی که ایشان در آن دوران برای اسلام و مسلمانان به ثمر رساند، مثال و نمونه آن را در طول تاریخ اسلام نمیتوان یافت.
در واقع با خلافت حضرت ابوبکر صدیق س حکومت اسلامی آغاز شد، و آن همان حکومتی بود که در مدت زمان بسیار ناچیزی به سرزمینهای دور دست رسید و در جهان منتشر شد.
پس از صدیق اکبر س مرزهای این سلطنت اسلامی بسیار گسترده شد؛ در آسیا تا هندوستان و چین جای گرفت، و در آفریقا، مصر و تونس و مراکش را در برگرفته به اروپا رفت و اندلس (اسپانیا و پرتغال) و چیزی از فرانسه را فتح نمود. این همان حکومتی است که بشریت را با فرهنگ و تمدنی بسیار والا و شایسته آشنا ساخت.
فرهنگی نوین و بیمانند را برای انسانیت به ارمغان آورد و چهرهای نو از تمدن و پیشرفت و مدنیت به جهان ارزانی داشت.[٥٢]
[٥٢]- الصدیق أبوبکر، اثر/ محمد حسین هیکل، ص:٢٠، ٢١.