١٨٥- اهمیت سرکوب کردن منکران زکات
حضرت عمر فاروق س و تعداد زیادی دیگر از صحابه کرام به حضرت ابوبکر س چنین مشوره دادند آن‌هایی که از پرداخت زکات سرباز زدهاند را به حال خود بگذارد و با آن‌ها درگیر نشود، چرا که آن‌ها کلمه شهادت را اقرار کرده به وحدانیت پروردگار ایمان دارند، نماز برپا میدارند و سایر احکام دین را قبول دارند. حضرت ابوبکر با رد قاطعانه پیشنهاد آن‌ها، برویشان پرخاش کرده داد زد: من با هر کسی که بین نماز و زکات کوچکترین فرقی قائل شود حتما خواهم جنگید!
حضرت ابوبکر بر این اعتقاد بود که نماز و زکات دو فریضه الهی میباشند، و نمیبایستی هیچ یک از آن‌ها را ترک کرد.
سبب دیگر این بود که تعداد زیادی از قبائل عربی چندی پیش بتپرستی را ترک کرده اسلام آورده بودند، و در این میان مدعیان دروغین پیامبری امثال؛ طلیحه و مسیلمه و غیره نیز چون قارچ سربرآورده بودند. حضرت ابوبکر س از این بیم داشت که اگر با کسانی که از پرداخت زکات سرباز زدهاند مدارا شود، مدعیان دروغین پیامبری میتوانند از این موقف او سوء استفاده کرده بدین بهانه که دین محمد ج قابل داد و ستد است - پس نمیتواند بهیچ وجه دینی آسمانی باشد - تازه مسلمانان را گول زده از دین بازگردانند. لقمه به دهن آن‌ها میافتاد که اگر واقعا این دین درست میبود چطور کسانیکه زکات نمیدهند را در دایره اسلام برشمردهاند، حال آنکه زکات هم فرض است چون نماز. و فرض را نمیتوان در هیچ شرایطی ترک کرد!
بدون شک این تبلغیات سوء میتوانست در تازه مسلمانان غوغایی به پا کند و آن‌ها را از بدنه دین برباید. علاوه بر این چنین حرکتی میتوانست اثرهای منفی بر مسلمان‌های پیشین نیز داشته باشد، و همت آن‌ها را در ادای ارکان اسلام متزلزل گرداند، و در ذهن آن‌ها چنین تصوری ایجاد شود که اگر جائز است رکنی از اسلام یا فریضهای از دین ترک شود، میتوان چنین نتیجه گرفت که هر رکن و فریضهای دیگر قابل ترک است. و بدین بهانه آرام آرام تار و پود قلعه با شکوه اسلام از هم گسیخته واژگون میشود![٢١٣]
[٢١٣]- الصدیق أبوبکر، اثر/ محمد حسین هیکل، ص: ١٩٢، ١٩٣.