نگاهی به اعتبار و جایگاه سنت

نوشتن، مفید یقین نیست

قبلا معلوم شد که نوشتن حدیث توسط فرد غیر عادل نه مفید یقین است نه ظن، و همچنین اگر فرد عادلی آن را بنویسد ولی فرد غیر عادلی نوشته را به ما برساند باز هم مفید ظن است و نه یقین، اما اگر نویسنده و راوی هردو عادل باشند مفید ظن است، چون احتمال تغیر و تبدیل در آن باقی می‌ماند، هر چند احتمال ضعیفی هم باشد، ولی اگر نویسنده و راویان به حد تواتر رسیدند مفید یقین می‌باشد، و همچنین اگر یک نفر آن را بنویسد و جمع فراوانی آن را روایت کنند، باز هم مفید یقین است.

خلاصه: در هیچ کدام از حالات، نوشتن مفید یقین نیست بلکه در حالت نخست تواتر کتابی یا لفظی و در حالت دوم روایت جمع فراوانی که به حد تواتر برسد، مفید یقین خواهد بود.