اما سه اصل مهم
۱- شناختن مبدأ جهان به ربوبیت و بیان صفات ربوبی و چگونگی پرستش رب جهان است، و بیان توحید ذات و صفات و توحید در الوهیت و عبادت و انداختن انداد [= همتایان]؛ و این مطلب را کاملاً در رسالۀ توحید عبادت (مطبوع در طهران) بیان کرده‌ایم؛
۲- شناختن راه است و طریقۀ خداشناسی و راهی که آن راه، انسان را به خدا می‌رساند؛
۳- معرفت معاد و کیفیت آن و بیان حال بندگان در آن نشأ؛ و اشرف این اصول، علم به خدا و روز بازپسین است: ﴿ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ﴾[النساء: ۳۹] و بعد از آن شناختن راه راست که آن صراط مستقیم است ﴿ٱهۡدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ﴾[الفاتحة: ۶]، و مراد از صراط مستقیم، شناختن چگونگی تزکیه نفس و تنویر و تخلیص [=خالص‌کردن] آن از شوایب [= آلودگی‌ها] طبیعت و کثافت عالم ماده می‌باشد.