پایان کتاب ـ تبصره
چون مؤلّف فقید/ در آخرین منبر خود، خطبۀ مبارکۀ «حجة الوداع» را که حضرت ختمی مرتبت جدر روز جمعۀ عرفۀ سال دهم هجری القا و ایراد فرموده بودند، تلاوت کردند و پس از آن مسجد و منبر را به حکم اجابت ندای حق ﴿يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ ٢٧ ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ﴾[الفجر: ۲۷ - ۲۸] تا ابد وداع گفتند، و در اوائل بیماری و اواخر ایام حیات مکرر وصیت فرمودند که آن خطبۀ بی‌مانند را در آخر کتاب کلید فهم قرآن که تجدید چاپ می‌شود طبع نمایند، بنابراین یکی از ارادتمندان آن مرحوم خطبۀ شریفه را از کتب معتبر استخراج و ترجمه نموده.
اینک برای امتثال امر فقید سعید ـ رضوان الله تعالی علیه‌ـ و استفادۀ خوانندگان گرامی، در خاتمۀ کتاب درج می‌گردد تا مشمول این آیۀ مبارکه شود:
﴿خِتَٰمُهُۥ مِسۡكٞۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلۡيَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ﴾ [۱۰۷][المطففین: ۲۶].
[۱۰۷] مُهر آن مُشک است و در این [نعمت‌ها] مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند.