بابُ لیلةِ القَدرِ: باب شب قدر
۲۰۳-«عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب أَنَّ رِجَالاً مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ ج أُرُوا لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي الْمَنَامِ فِي السَّبْعِ الأَوَاخِرِ. فَقَالَ رَسُوْلُ اللهِ ج: أَرَى رُؤْيَاكُمْ قَدْ تَوَاطَأَتْ فِي السَّبْعِ الأَوَاخِرِ، فَمَنْ كَانَ مُتَحَرِّيهَا فَلْيَتَحَرَّهَا فِي السَّبْعِ الأَوَاخِرِ».
واژه‌ها:
أُرُوا: دیدند.
السبع الأواخر: هفت شب آخر ماه رمضان.
تواطأ: یکی و برابر شد، اتفاق کرد.
تحرَّی: خواستار چیزی شد که سزاوارتر است یا خواستار بهترین کار از میان دو کار شد.
مفهوم حدیث: «عبد الله بن عمر بمی‌فرماید: گروهی از اصحاب رسول الله جدر خواب دیدند که شب قدر در هفت شب آخر رمضان واقع شده است، رسول الله جفرمود: چنین می‌بینم که خوابهای شما در اینکه شب قدر در هفت شب آخر رمضان است با هم یکی شده است، پس هر کس جستجوی شب قدر را می‌کند آن را در هفت شب آخر جستجو کند».
۲۰۴-«عَنْ عَائِشَةَ ل أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: تَحَرَّوْا لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي الْوِتْرِ مِنْ الْعَشْرِ الأَوَاخِرِ».
واژه‌ها:
الوتر: فرد، تک.
العشر الأواخر: دهۀ آخر رمضان.
مفهوم حدیث: «عایشه لاز رسول الله جروایت می‌کند که ایشان فرمودند: شب قدر را در شبهای فرد دهۀ سوم رمضان جستجو کنید».
۲۰۵-«عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج كَانَ يَعْتَكِفُ فِي الْعَشْرِ الأَوْسَطِ مِنْ رَمَضَانَ، فَاعْتَكَفَ عَاماً حَتَّى إذَا كَانَتْ لَيْلَةُ إحْدَى وَعِشْرِينَ- وَهِيَ اللَّيْلَةُ الَّتِي يَخْرُجُ مِنْ صَبِيحَتِهَا مِنْ اعْتِكَافِهِ- قَالَ: مَنْ اعْتَكَفَ مَعِي فَلْيَعْتَكِفْ الْعَشْرَ الأَوَاخِرَ وَقَدْ أُرِيتُ هَذِهِ اللَّيْلَةَ ثُمَّ أُنْسِيتُهَا،وَقَدْ رَأَيْتُنِي أَسْجُدُ فِي مَاءٍ وَطِينٍ مِنْ صَبِيحَتِهَا، فَالْتَمِسُوهَا فِي الْعَشْرِ الأَوَاخِرِ، وَالْتَمِسُوهَا فِي كُلِّوِتْرٍ.
قَالَ: فَمَطَرَتِ السَّمَاءُ تِلْكَ اللَّيْلَةِ، وَكَانَ الْمَسْجِدُ عَلَى عَرِيشٍ، فَوَكَفَ الْمَسْجِد، فَأَبْصَرَتْ عَيْنَايَ رَسُولَ اللَّهِ ج وَعَلَى جَبْهَتِهِ أَثَرُ الْمَاءِ وَالطِّينِ مِنْ صُبْحِ إحْدَى وَعِشْرِينَ».
واژه‌ها:
العشر الأوسط: دهۀ دوم رمضان.
التمسوا: بیابید، جستجو کنید.
عریش: کپر، آلونک، هر بنایی که سقف آن با برگ نخل پوشانده شود.
وکف: چکه کرد.
جبهته: پیشانیش.
مفهوم حدیث: «ابو سعید خدری سمی‌فرماید: رسول الله جدهۀ دوم رمضان را اعتکاف می‌کرد، یکی از سالها که اعتکاف کرده بود در شب بیست و یکم- شبی که صبحش از اعتکاف خارج می‌شد- فرمود: هر کس همراه من اعتکاف کرده بود دهۀ سوم را نیز اعتکاف کند، زیرا شب قدر به من نشان داده شد ولی آن را فراموش کردم، صبحگاه آن شب دیدم که در آب و گل سجده می‌کنم، در دهۀ سوم رمضان از شب قدر جستجو کنید، و آن را در شبهای فرد بیابید.
ابو سعید سمی‌فرماید: آن شب باران بارید، سقف مسجد از برگ نخل بود و باعث شد که قطره‌های باران از آن چکه کند، و صبحگاه آن شب چشمم بر رسول الله جافتاد که بر روی پیشانیش آثار آب و گل وجود دارد».