دلیل و برهان در تبرئه ابوهریره از بهتان

اعتراض عبدالحسین به حدیث «مجادله آدم و موسی»

در ص ١٧٧ می‌گوید و از همین قبیل است روایت ابوهریره در مورد مجادله آدم و موسی، سپس می‌گوید: (ابوهریره چنان که در مورد مجادله آدم و موسی می‌گوید که گویا آنها از فرقه قدریه بوده‌اند، و در این مناظره آدم موسی را شکست می‌دهد، چیزهایی که باید پیامبران را از آنها پاک دانست، و پاک دانستن انبیاء از چنین چیزهایی واجب است).

و اینک خواننده گرامی تتمۀ حدیث را برای شما ذکر می‌کنیم، این حدیث را بخاری از حمید بن عبدالرحمن و او از ابوهریره روایت می‌کند، که می‌گوید: «پیامبر گرامی اسلام فرمودند: آدم و موسی با همدیگر بحث و نقاش کردند، موسی به آدم گفت: «تو آدم هستی که گناهی را انجام داده و آن گناه سبب خارج شدن تو از بهشت شد، سپس آدم در جواب موسی گفت: تو موسی هستی که خداوند تو را برای رسالت و کلام با تو انتخاب کرد، و سپس تو من را بر سر موضوعی که قبل از خلق شدنم مقدر شده است ملامت و سرزنش می‌کنی؟، سپس پیامبر  ص فرمودند: «پس آدم با دلیلش بر موسی غلبه کرد». پس آدم با دلیلش بر موسی دو بار غلبه کرد[٤١١].

می‌گویم (مؤلف) این حدیث را ائمه اهل بیت روایت کرده‌اند، در تفسیر قمی از ابوعبدالله  ÷ روایت شده که گفت: موسی از پروردگارش خواست که او و آدم را در یک جا جمع کند، آنگاه خداوند آدم و موسی را یک جا جمع کرد، موسی به او گفت: پدرجان آیا خداوند تو را با دست خود نیافرید و در تو روح خود را دمید و فرشتگان را فرمان داد تا برایت سجده کنند و تو را دستور داد که از درخت نخوری؟ پس چرا نافرمانی او را کردی؟ آدم گفت: ای موسی، در تورات چه نوشته که قبل از آفریدنم چند سال قبل اشتباه من ثبت شده بود؟ گفت سی سال قبل، گفت: همین است، امام صادق فرمود: آدم موسی را در مناظره شکست داد[٤١٢].

مجلسی در شرح این حدیث می‌گوید: (دیدن اشتباه قبل از آفرینش یا در عالم ارواح بوده است به این صورت که روح موسی در لوح آن را دیده است یا در تورات دیده که اشتباه آدم قبل از آفرینش او سی سال جلوتر مقدر شده بود، ...).

و عبدالصاحب در کتاب الانبیاء، ص ٢٨-٢٩ در شرح این روایت می‌گوید: (آنچه از جواب آدم به موسی فهمیده می‌شود این است که اشتباه او قبل از آفرینش او مقدر شده بود، می‌گویم اروح قبل وجود آدم دو هزار سال پیش آفریده شده بودند، و این مسأله معرکه الارایی است که بسیاری از مردم به خاطر نفهمیدن آن و تأمل و درک نکردن حقیقت آن هلاک شده‌اند، و این مسئله قضا و قدر است).

پس عبدالحسین در مورد آنچه امام او گفته است و مشایخ او در شرح حدیث اثبات کرده‌اند چه می‌گوید؟!!

[٤١١]- بخارى در الأنبیاء والقدر و الخلق و تفسیر القرآن و مسلم آن را در القدر روایت کرده‌اند.

[٤١٢]- تفسیر قمی، ١/٤٤، بحار، ٥/٨٩ و ١١/١٦٣ و ١٨٨ و نور الثقلین، ١/٦١، الانبیاء قصصهم وحیاتهم ص٢٨-٢٩، الانوار النعمانیه، ١/٢٣١، و البرهان، ٢/٧، منهاج البراعة ١/٣٧-٣٨، تفسیر القرآن الکریم ١/٣٣٣.