دلیل و برهان در تبرئه ابوهریره از بهتان

اعتراض ابوریه به حدیث «خورشید و ماه در روز قیامت نور ندارند»

در ص ٩٣-٩٤ ابوریه می‌گوید: (از جمله اموری که نشانگر این است که این کاهن ابوهریره را کاملاً زیر بال‌هایش گرفته بود تا جایی که ابوهریره سخنان او را تکرار می‌کرد و به پیامبر  ص نسبت می‌داد امور ذیل است.

بخاری از ابوهریره روایت می‌کند که گفت پیامبر  ص فرمود: خورشید و ماه در روز قیامت گِرد هستند.

همین سخن را کعب الاحبار گفته است، ابویعلی موصلی روایت می‌کند که او گفت: (روز قیامت ماه و خورشید را می‌آورند در حالی که گویا دو گاو بزرگ هستند آنگاه در جهنم انداخته می‌شوند هر‌کس آن دو را عبادت کرده آن دو را می‌بیند).

می‌گویم[٤٤٧] (مؤلف) ما به صورت مختصر جواب این افتراکننده را می‌دهیم و از آن جا که او و استادش عبدالحسین کاشف الغطاء[٤٤٨] و غیره احادیث ابوهریره را قبول ندارند ما از احادیث خود آنها که از طریق اهل بیت روایت شده به او پاسخ می‌دهیم.

در بحار، ٨/١٢-١٣ محمدبن مسلم از یکی از آن دو  ÷ روایت می‌کند که او از این آیه پرسیده شد که ﴿يَوۡمَ نَدۡعُواْ كُلَّ أُنَاسِۢ بِإِمَٰمِهِمۡ﴾ [الإسراء: ٧١] گفت: منظور کسانی هستند که آنها در دنیا از آنان پیروی می‌کند، و در آن روز ماه و خورشید و عبادت‌کنندگان آنها در جهنم‌ انداخته می‌شوند.

و ابوبصیر از ابوعبدالله  ÷ روایت می‌کند که گفت: در روز قیامت ماه و خورشید به صورت دو گاو فربه و بزرگ آورده می‌شوند و در جهنم انداخته می‌شوند و عبادت‌کنندگان خورشید و ماه نیز به جهنم انداخته می‌شوند[٤٤٩].

[٤٤٧]- براى اطلاع مفصل مراجعه شود به: الأنوار الکاشفة ص١٧٩، عبدالرحمن الیمانی که بطور مفصل آمده است.

[٤٤٨]- أصل الشیعة وأصولها ص ٧٩، کاشف الغطاء، چاپ چهارم.

[٤٤٩]- نورالثقلین، ٣/٤٥٩، بحار، ٥٨/١٥٩.