اعتراض ابوریه به این حدیث «که در بهشت موسیقی است»
در ص ٢٥٥ ابوریه می‌گوید: (و یکی از سخنان عجیب و غریب او که همواره مردم برای سرگرمی به آن گوش می‌دهند همان طور که او با بازی کلاغ بچه‌ها را می‌خنداند در حالی که از طرف معاویه امیر مدینه بود، این است که در تخریج احادیث کشاف حافظ بن حجر، ص ١٢٩ خواندیم که اسحاق از مجاهد روایت می‌کند که به ابوهریره گفته شد آیا در بهشت موسیقی و آواز هست؟ گفت: درختی هست که ریشه آن طلا و شاخه‌های آن نقره و میوه‌هایش یاقوت و مروارید هستند بادی می‌آید و آن را تکان می‌دهد و صدایی از آن بلند می‌شود که بهتر از آن هرگز شنیده نشده است).
می‌گویم(مؤلف) اگر این حدیث عجیب است پس چرا ائمه معصومین شما آن را روایت کرده‌اند؟! در بحار الانوار، ٨/١٢٦-١٢٧ روایت است که ... از ابوعبدالله ÷ پرسیدم که آیا در بهشت موسیقی و آواز هست؟ گفت: در بهشت درختی هست که خداوند به بادها فرمان می‌دهد و این باد می‌وزد و چنان صدایی از آن می‌آید که به زیبایی آن هرگز انسان‌ها صدایی نشنیده‌اند. سپس گفت: این پاداش کسی است که در دنیا از ترس خدا به موسیقی گوش نداده است.
و در ص ١٣٨ از ابوجعفر و ابوعبدالله ÷ روایت است که گفتند: پیامبر ص به علی گفت: ای علی وقتی به معراج رفتم در بهشت رودی سفیدتر از شیر دیدم و ... در بهشت درختی هست که با صدایی تسبیح می‌گوید که گذشتگان و آیندگان مثل آن صدا را نشنیده‌اند.
و در ص ١٤٦ آمده که از پیامبر ص پرسیدند که عرض هر رودخانه‌ای از رودخانه‌های بهشت چقدر است؟ فرمود: عرض هر نهری به اندازه مسیر پنجاه سال است و هر نهری از زیر کاخ‌ها دور می‌زند و امواج آن صدای موسیقی و آواز سرمی‌دهند و تسبیح می‌گویند و در بهشت ترانه می‌خوانند همان طور که مردم در دنیا ترانه می‌خوانند.
و همچنین در ٨/١٩٦ و در ٦٠/٢٤١-٢٥٥ و در ٢١/٣١٧ و نعمت الله الجزائری در انوار خود ٤/٢٩٥ در این مورد روایت‌هایی از پیامبر ص و ائمه ذکر کرده‌اند.
آنها ابوهریره را متهم می‌کنند گاهی او را تکذیب می‌نمایند و گاهی همه احادیث او را افسانه و خرافات می‌شمارند و گاهی او را متهم می‌کنند که او این احادیث را از وهب بن منبه و کعب الاحبار یهودی آموخته است و ... چیزهای دیگری به دروغ در مورد او می‌گویند.
اما بلافاصله می‌بینید که در حقیقت آنها این طعنه‌ها را به ائمه خود می‌زنند ولی نمی‌دانند!!.