انواع استثنا
استثنا بر دو نوع است: متصل و منقطع.
- متصل، استثنائی را گویند که در آن مستثنی (جزء خارج شده) فردی از افراد مستثنی منه (لفظ عام) است، مثل این آیه:
﴿فَلَبِثَ فِيهِمۡ أَلۡفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمۡسِينَ عَامٗا﴾[العنکبوت: ۱۴].
«نوح در بین آنان هزار سال ماند مگر پنجاه سال».
و منظور ما از استثنا این نوع است.
- منقطع، استثنائی را گویند که در آن مستثنی فردی از افراد مستثنی منه نیست، مثل این‌که شخصی بگوید: «لزید علَيّ عشرة دنانیر إلا کتاب»«برای زید بر گردن من ده دینار مگر یک کتاب است». در صحت تخصیص به این نوع اختلاف است.