مبانی فقه

تخصیص به عقل

مانند‌:

خداوند متعال می‌فرماید‌:

﴿ٱللَّهُ خَٰلِقُ كُلِّ شَيۡءٖ﴾[الرعد: ۱۶].

«خداوند آفریدگار همه چیز است».

لفظ ﴿كُلِّ شَيۡءٖ﴾همه چیز را شامل می‌شود از جمله باری تعالی و صفات او، اما عقل دلالت می‌دهد که ذات باری و صفات او مخلوق نیست، لذا به دلالت عقل عموم نص تخصیص می‌شود، و در نتیجه معنی آیه چنین می‌شود‌: «خداوند خالق همه چیز است مگر خودش و صفاتش».