مبانی فقه

فهرست کتاب

ج- غریب

ج- غریب

غریب در لغت به معنی تنها یا دور از خویشان است، و در اصطلاح حدیثی را گویند که یک راوی آن را روایت کند. یعنی در همه طبقات سند آن یک کس یا در بعضی از آن‌ها یک کس باشد. حدیث غریب را (فرد) نیز می‌نامند.

از امثله غریب حدیث «إنما الأعمال بالنیات»معروف است که فقط از حضرت عمرسروایت شده است.

این حدیث را فقط علقمه بن وقاص لیثی از حضرت عمر روایت کرده است، و از او فقط محمد بن ابراهیم تیمی، و از او فقط یحیی بن سعید انصاری، اما از یحیی افراد بسیاری روایت کرده‌اند.

احادیث غریب (فرد) نیز در صورت صحت سند پذیرفته می‌شود. و قبلاً تعبد به خبر واحد را بررسی کردیم.