۴- اجمال در اسامی شرعی
مانند لفظ «الصلاة»و «الزکاة»که به معنای لغوی خالص خود در شرع به کار نرفته، بلکه از طرف شارع مقصود خاصی به آن‌ها داده شده است، لکن در موقع استعمال از جهت لغت دال بر مقصود خود نیستند، و تا شارع آن‌ها را بیان نکند، قابل فهم نیستند.
ثانیاً: جهت ترکیب، مانند
﴿أَوۡ يَعۡفُوَاْ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ عُقۡدَةُ ٱلنِّكَاحِۚ﴾[البقرة: ۲۳۷].
«یا آن‌کس که عقد نکاح به دست او است ببخشد».
آن‌که عقد نکاح به دست دارد، ممکن است: ولی زن یا شوهر باشد.