طریق ۱- اثبات علم غیب:
(۱) ﴿عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ﴾«به پنهان و پیدا داناست» در قرآن ۱۰ جا آمده است. (۲) ﴿عَلَّٰمُ ٱلۡغُيُوب﴾«داناى امور پنهانى» ۴ جا. (۳) ﴿عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ﴾«دانای پنهان» ۱۲ جا. (۴) ﴿وَلِلَّهِ غَيۡبُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ﴾«و [آگاهى از] غیب آسمانها و زمین ویژه خداوند است» ۶ جا. (۵) ﴿إِنَّمَا ٱلۡغَيۡبُ لِلَّهِ﴾«بگو: جز این نیست که [دانش] غیب از آن خداست» یک بار. (۶) ﴿قُل لَّا يَعۡلَمُ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلۡغَيۡبَ إِلَّا ٱللَّهُ﴾[النمل: ۶۵] «بگو: هر کس که در آسمانها و زمین است- جز خداوند- غیب نمىداند» یک جا. (۷) ﴿وَعِندَهُۥ مَفَاتِحُ ٱلۡغَيۡبِ لَا يَعۡلَمُهَآ إِلَّا هُوَ﴾[الأنعام: ۵۹] «و کلیدهاى غیب به نزد اوست. جز او [کسى] از آن آگاه نیست» یک جا، میزان کل ۲۵ بار، باین اطوار مختلف آمده است.