طریق ۱۷- احاطۀ علم الله به آنچه که غیر او نمی دانند
(۱) ﴿إِنِّيٓ أَعۡلَمُ مَا لَا تَعۡلَمُونَ[البقرة: ۳۰]. «من میدانم آنچه را که شما نمیدانید» یک جا آمده است. (۲) ﴿وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ[البقرة: ۲۱۶]. «خداوند داناست و شما نمیدانید» ۵ بار آمده است. (۳) ﴿لَا تَعۡلَمُهُمۡۖ نَحۡنُ نَعۡلَمُهُمۡ[التوبة: ۱۰۱]. «تو آنان را نمىشناسى. ما آنان را مىشناسیم» یک جا. (۴) ﴿لَا يَعۡلَمُهُمۡ إِلَّا ٱللَّهُ[ابراهیم: ۹]. «جز خداوند آنان را نمىشناسد» یک جا. (۵) ﴿وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ[مدثر: ۳۱]. «[شمار] سپاهیان پروردگارت را جز او [کس] نمىداند» یک جا. (۶) ﴿فَعَلِمَ مَا لَمۡ تَعۡلَمُواْ[فتح: ۲۷]. «و آنچه را که نمىدانستید مىدانست» یک جا. میزان کل= ۱۰ بار.
خطاب اول به فرشتگان، دوم به صحابه شو سوم به ذاتِ آنحضرت ج، باقی به عموم مردم.