۳۲۹- باب: گفتنِ «وضعیت درونی‌ام پلید و خراب است»، کراهت دارد
۱۷۴۸- عن عائشةل عَنِ النَّبِيَّج قالَ: «لا يَقُولَنَّ أَحَدُكُمْ: خَبُثَتْ نَفْسي، وَلكِنْ لِيَقُلْ: لَقِسَتْ نَفْسي».[متفق عليه] [ صحيح بخاري، ش: ۶۱۷۹؛ و صحیح مسلم، ش: ۲۲۵۰.]
ترجمه: عایشهلمی‌گوید: پیامبرجفرمود: «هیچ‌یک از شما نگوید: حالَم پلید و خراب است؛ بلکه بگوید: حالَم به هم خورده است».
[علما گفته‌اند: «خَبُثَتْ»و «لَقِسَتْ»، هر دو بدین معناست که سرِ دل سنگین شد و به تهوع افتاد؛ اما واژه‌ی «خَبُثَتْ»به مفهوم پلیدی هم می‌باشد؛ از این‌رو استفاده از چنین واژه‌هایی ناپسند است.] [ ادب نبوی این‌گونه بود که در استفاده از واژه‌ها نیز، واژه‌ای را انتخاب می‌کرد که بهترین بود و در آن، مفهوم یا معنای بدی وجود نداشت؛ هم‌چنین آن بزرگوار نام‌های بد را به نام‌های نیک، تغییر می‌داد. لذا شایسته است که انسان، این ادب را در سخن گفتن رعایت نماید. [مترجم]]