شرح ریاض الصالحین - جلد ششم

۳۴۳- باب: حرام بودن عبور از جلوی نمازگزار

۱۷۶۷- عن أَبي الجُهَيْمِ عبد اللهِ بن الحارِثِ بن الصِّمَّةِ الأنْصَارِيِّس قَالَ: قَالَ رسُولُ اللهج: «لَوْ يَعْلَمُ المَارُّ بَيْنَ يَدَيِ المُصَلِّي مَاذَا عَلَيْهِ لَكَانَ أنْ يَقِفَ أرْبَعِينَ خَيْراً لَهُ مِنْ أنْ يَمُرَّ بَيْنَ يَدَيْهِ»؛ قَالَ الراوي: لا أدْرِي قَالَ: أرْبَعينَ يَوماً، أَوْ أرْبَعِينَ شَهْراً، أَوْ أرْبَعِينَ سَنَةً.[متفق علیه] [ صحیح بخاری، ش: ۵۱۰؛ و صحیح مسلم، ش: ۵۰۷.]

ترجمه: ابوجُهَیم، عبدالله بن حارث بن صمّه‌ی انصاریسمی‌گويد: رسول‌اللهجفرمود: «اگر کسی که از جلوی نمازگزار می‌گذرد، می‌دانست که با این کار چه‌قدر گنه‌کار می‌شود، چنان‌چه چهل- روز یا ماه یا سال- توقف می‌کرد، برایش بهتر از آن بود که از جلوی نمازگزار عبور کند». روای می‌گوید: نمی‌دانم چهل روز گفت یا چهل ماه یا چهل سال.