ورود/ثبت نام
درباره
ثبت نام / ورود
تماس با ما
فارسی Persian
English
Malay
Pashto پښتو
Tajik Тоҷикӣ
Urdu اردو
العربية Arabic
جستجو
ورود/ثبت نام
شرح ریاض الصالحین - جلد ششم
صفحه نخست
کتاب
فهرست کتاب
مشخصات کتاب
۱۷- کتاب: کارهای ممنوع
۲۵۴- باب: حرام بودن غیبت و امر به حفظ زبان
۲۵۵- باب: حرام بودن گوش دادن به غیبت؛ کسی که غیبت حرامی را میشنود، باید آن را رد کند و گویندهاش را از غیبت باز بدارد و اگر نتوانست یا غیبتکننده قبول نکرد، مجلس غیبت را ترک گوید
۲۵۶- باب: انواع غیبتهای مباح
۲۵۷- باب: حرام بودن سخنچینی که عبارتست از نقل سخن در میان مردم بهقصد دو بههمزنی
۲۵۸- باب: نهی از نقل سخن و احوال مردم به زمامداران در صورتیکه ضرورتی چون نگرانی از پیامدی منفی و امثال آن وجود ندارد
۲۵۹- باب: نکوهش افراد دوروی
۲۶۰- باب: حرام بودن دروغ
۲۶۱- باب: دروغهایی که جایز است
۲۶۲- باب: تشویق انسان به دقت کردن و حصول اطمینان دربارهی سخنی که میگوید یا از دیگران بازگو میکند
۲۶۳- باب: شدت حرام بودن شهادت دروغ
۲۶۴- باب: حرام بودن لعنت کردن انسانی معین یا هر جانوری
۲۶۵- باب: جایز بودن لعنت کردن گنهکاران بهطور کلّی و بدون تعیین اشخاص
۲۶۶- باب: حرام بودن دشنام دادن به مسلمان، بهناحق
۲۶۷- باب: حرام بودن ناسزاگویی به مردگان بهناحق و بدون مصلحت شرعی
۲۶۸- باب: نهی از مردمآزاری
۲۶۹- نهي از کینهتوزی، از هم بریدن و رویگردانی از یکدیگر
۲۷۰- باب: حرام بودن حسد
۲۷۱- باب: نهی از تجسس و گوش دادن به سخن کسی که دوست ندارد به سخنش گوش داده شود
۲۷۲- باب: نهی از بدگمانی به مسلمانان بدون ضرورت
۲۷۳- باب: حرام بودن تحقیر مسلمانان
۲۷۴- باب: نهی از شماتت مسلمان و اظهار شادی در گرفتاریها و مشکلاتش
۲۷۵- باب: حرام بودن طعنه زدن بر نسبهای ثابتشده در ظاهر شریعت
۲۷۶- باب: نهی از تقلب و دغلبازی
۲۷۷- باب: حرام بودن پیمانشکنی و خیانت
۲۷۸- باب: نهی از منت گذاشتن در برابر عطا و بخشش
۲۷۹- باب: نهي از فخرفروشي (خودستایی) و ستم و گردنکشی
۲۸۰- باب: حرام بودن قهر کردن مسلمانان با یکدیگر بیش از سه روز؛ مگر به سبب مشاهدهی بدعت یا فسق آشکار از کسی که با او قهر کردهاند
۲۸۱- باب: نهی از درگوشی صحبت کردن دو نفر در حضور شخصی دیگر بدون کسب اجازه از او، مگر بهضرورت؛ منظور از درگوشی صحبت کردن، این است که دو نفر به صورت آرام و پنهانی با هم حرف بزنند که سومی نشنود یا به زبانی که شخص سوم نمیفهمد، با هم سخن بگویند
۲۸۲- باب: نهی از زدنِ زن و فرزند، و برده و حیوان بدون سبب شرعی یا افزون بر حدّ تأدیب
۲۸۳- باب: حرام بودن شکنجه و آزار هرگونه حیوانی، حتی مورچه و امثالِ آن با آتش
۲۸۴- باب: حرام بودن تأخیر توانگر در پرداخت بدهیاش (در زمان سررسیدِ آن یا) هنگامی که بستانکار حقش را مطالبه کند
۲۸۵- باب: کراهت پشیمان شدن انسان از بخششی که هنوز آنرا به شخص مورد نظرش نداده است؛ و نیز کراهت پس گرفتن چیزی که انسان به فرزندش بخشیده است، چه آنرا به او تسلیم کرده و چه تسلیم نکرده باشد؛ همچنین خریدن چیزی که انسان بهعنوان زکات یا کفاره و امثال آن به
۲۸۶- باب: شدت حرام بودن مالِ یتیم
۲۸۷- باب: شدت حرام بودن ربا
۲۸۸- باب: حرام بودن ریا
۲۸۹- باب: آنچه بهاشتباه ریا قلمداد میشود، اما ریا نیست
۲۹۰- باب: حرام بودن نگریستن به زن بیگانه و نوجوان زیبا بدون ضرورتی شرعی
۲۹۱- باب: حرام بودن خلوت کردن با زن نامحرم
۲۹۲- باب: حرام بودن همانند شدنِ مردان به زنان و زنان به مردان در لباس و حرکت و سایر امور
۲۹۳- باب: نهی از شبیه کردن خود به شیطان و کافران
۲۹۴- باب: نهی مرد و زن از رنگ کردن مو به رنگ سیاه
۲۹۵- باب: نهی از تراشیدن بخشی از سر و گذاشتن بخشی دیگر؛ و مباح بودن تراشیدن تمام سر برای مرد، نه برای زن
۲۹۶- باب: حرام بودن وصل مو، خالکوبی و تراش دندان
۲۹۷- باب: نهی از کَندن موهای سفیدِ ریش و سر و دیگر موهای سفید؛ و نیز نهی نوجوان تازهبالغ از کندن موهای تازهروییدهی ریش خود
۲۹۸- باب: کراهت استنجا و لمس شرمگاه با دست راست بدون عذر
۲۹۹- باب: کراهت راه رفتن با یک لنگهی کفش یا یک موزه (جوراب) بدون عذر؛ و نیز کراهت پوشیدنِ کفش و موزه در حالت ایستاده بدون عذر
۳۰۰- باب: نهی از روشن گذاشتن آتش در خانه بههنگام خواب و امثال آن، چه آتش چراغ باشد و چه آتشی دیگر
۳۰۱- باب: نهی از تکلف که عبارتست از گفتار یا کردارِ بیفایده یا بیموردی که با دشواری انجام شود
۳۰۲- باب: حرام بودن نوحهخوانی و شیون بر مُرده، و نیز حرام بودن زدن به سر و صورت و چاک دادن گریبان و کَندن موها و سر دادن آه و واویلا
۳۰۳- باب: نهی از رفتن به نزد کاهنان، منجمان، فالگیران، و رمالانی که با ریگ و جو و امثال آن، رمالی میکنند
۳۰۴- باب: نهی از بدشگونی یا فال بد زدن
۳۰۵- باب: حرام بودن تصویر موجود زنده بر روی فرش، سنگ، لباس، پول، بالش و امثالِ آن، و امر به از میان بردن آن
۳۰۶- باب: حرام بودن نگه داشتن سگ، مگر برای شکار یا نگهبانیِ گلّه یا زراعت
۳۰۷- باب: کراهت بستن زنگوله در گردن چارپایان و کراهت همراه داشتن سگ و زنگ در سفر
۳۰۸- باب: کراهت سوار شدن بر شتری که نجاست میخورَد؛ و چون علف پاکی خورد و گوشتش پاک شد، کراهت از میان میرود
۳۰۹- باب: نهی از انداختن آب دهان در مسجد، و امر به پاک کردن مسجد از آلودگیها
۳۱۰- باب: کراهت دعوا و درگیری در مسجد و بلند کردن صدا در آن و اعلامِ نشانیِ گمشده برای یافتنِ آن و نیز کراهت خرید و فروش و اجاره و سایر معاملات
۳۱۱- باب: نهی از ورود به مسجد پس از خوردن سیر، پیاز، تره و دیگر خوراکیهای بدبو، مگر بهضرورت
۳۱۲- باب: کراهت چمباتمه زدن در روز جمعه در حالی که امام خطبه میخواند؛ زیرا این حالت، خوابآور است و گوش دادن به خطبه از دست میرود و ترس باطل شدن وضوست
۳۱۳- باب: کسی که قصد قربانی دارد، از اینکه در دههی نخست ذیالحجه و پیش از قربانی کردن، موها و ناخنهایش را بگیرد، نهی شده است
۳۱۴- باب: نهی از سوگند خوردن به هر مخلوقی مانند پیامبر، کعبه، فرشتگان، آسمان، نیاکان، زندگی، روح و...؛ و از سوگند خوردن به امانت، بیش از همه نهی شده است
۳۱۵- باب: وعید شدید بر سوگند دروغ
۳۱۶- باب: اگر کسی سوگند یاد کند و سپس خلافِ سوگندش را بهتر ببیند، مستحب است که به آنچه بهتر است، عمل نماید و بهخاطر شکستن سوگندش کفاره بدهد
۳۱۷- باب: بخشودگی سوگند لغو و اینکه کفاره ندارد؛ سوگند لغو، سوگندیست که بدون قصد بر زبان جاری میشود
۳۱۸- باب: کراهت سوگند خوردن در معاملات، حتی اگر راست بگوید
۳۱۹- باب: مکروه است که انسان با توسل به وجه و ذات ذوالجلالِ الله، چیزی جز بهشت را درخواست کند؛ و نیز کراهت دریغ داشتن از کسی که به نام الله چیزی را درخواست میکند و نامِ او را به میان میآورَد
۳۲۰- باب: حرام بودن بهکار بردن واژهی «شاهنشاه» یا «مَلِک الملوک» برای سلطان و غیر او؛ زیرا این صفت، تنها ویژهی الله متعال است
۳۲۱- باب: نهی از مورد خطاب قرار دادن فاسق و بدعتگر و امثالشان با عنوان سرور و آقا
۳۲۲- باب: کراهت دشنام دادن به تب
۳۲۳- باب: نهی از دشنام دادن به باد؛ و بیان دعایی که در هنگام وزیدن باد گفته میشود
۳۲۴- باب: کراهت دشنام دادن به خروس
۳۲۵- باب: نهی از گفتن این سخن که به برکت و اقبال فلانستاره بر ما باران بارید
۳۲۶- باب: گفتنِ «ای کافر» به مسلمان، حرام است
۳۲۷- نهی از گفتار و کردار ناپسند و بدزبانی
۳۲۸- باب: کراهت ادیبانه حرف زدن و تکلف در سخن گفتن با عوام با بهکار بردن واژههای نامأنوس
۳۲۹- باب: گفتنِ «وضعیت درونیام پلید و خراب است»، کراهت دارد
۳۳۰- باب: بهکار بردن عنوانِ «کَرْم» برای انگور، کراهت دارد
۳۳۱- باب: نهی از وصف زیباییهای زن برای مرد، مگر آنکه بهضرورت و با هدفی شرعی مانند ازدواج باشد
۳۳۲- باب: این روش دعا مکروه است که انسان بگوید: «یا الله! اگر خواستی، مرا بیامرز»؛ بلکه باید قاطعانه و جدی درخواستش را مسألت کند
۳۳۳- باب: کراهت دارد که انسان بگوید: «آنچه الله بخواهد و فلانی بخواهد»
۳۳۴- باب: کراهت سخن گفتن (یا مجلس کردن) پس از نماز عشا
۳۳۵- باب: حرام بودن سر باز زدن زن از همخوابی با شوهرش، آنگاه که او را بدین منظور فرا میخواند؛ مگر آنکه عذری شرعی داشته باشد
۳۳۶- باب: حرام است که زن در حضور شوهرش بدون اجازهی وی، روزهی نفل بگیرد
۳۳۷- باب: حرام است که مأموم (مقتدی) سَرَش را پیش از امام از رکوع یا سجده بلند کند
۳۳۸- باب: کراهت گذاشتن دست بر کمر یا پهلو در نماز
۳۳۹- باب: كراهت نماز گزاردن در حالی که غذا حاضر است و انسان اشتهای خوردن دارد و نیز در حالی که انسان، تنگوضوست
۳۴۰- باب: نهی از نگاه کردن به سوی آسمان در نماز
۳۴۱- باب: کراهت نگاه کردن به اطراف در نماز بدون عذر
۳۴۲- باب: نهی از نماز خواندن به سوی قبرها
۳۴۳- باب: حرام بودن عبور از جلوی نمازگزار
۳۴۴- باب: کراهت آغاز کردن نماز نفل پس از شروع مؤذن به اقامهی نماز، چه سنت راتبهی همان نماز باشد و چه نماز نفل دیگری
۳۴۵- باب: کراهت تخصیص روز جمعه برای روزه و شب جمعه برای نماز و قیام
۳۴۶- حرام بودن روزهی وصال یا بههمپیوسته؛ بدینسان که کسی دو روز پیاپی یا بیشتر، روزه بگیرد و در میان آنها چیزی نخورد و نیاشامد
۳۴۷- باب: حرام بودن نشستن بر روی قبر
۳۴۸- باب: نهی از گچکاری قبر و ساختن بنا بر آن
۳۴۹- باب: شدت تحریم گریختنِ برده از آقایش
۳۵۰- باب: حرام بودن میانجیگری و شفاعت در حدود (مجازاتهای شرعی)
۳۵۱- باب: نهی از قضای حاجت در راه مردم یا در سایههایی که زیر آن مینشینند و نیز در مجاریِ آب و امثالِ آن
۳۵۲- باب: نهی از ادرار کردن و امثالِ آن در آب راکد
۳۵۳- باب: کراهتِ اینکه پدر، برخی از فرزندانش را در هدیه و بخشش بر برخی دیگر برتری دهد
۳۵۴- باب: حرام بودن بیش از سه روز سوگنشینی زن و ترک آرایش در عزای مرده، مگر بر مرگ شوهرش که چهار ماه و ده روز است
۳۵۵- باب: حرام بودن واسطهگریِ شهرنشین برای روستانشینی که کالاهای خود را به منظور فروش به شهر میآورد؛ و نیز حرام بودن دست گذاشتن روی معامله و خواستگاریِ شخصی دیگر، مگر به اجازهی او یا پس از رد شدن وی
۳۵۶- باب: نهی از مصرف کردن مال در راههای نامشروع یا در راههایی که شریعت اجازه نداده است
۳۵۷- باب: نهي از گرفتن اسلحه و امثال آن به سوی مسلمان، چه جدی باشد و چه شوخی؛ و نهی از به دست گرفتن شمشیرِ برهنه
۳۵۸- باب: کراهت خروج از مسجد پس از اذان، مگر به عذر تا آنکه نماز فرض را به جای آورَد
۳۵۹- باب: کراهت رد کردن ریحان بدون عذر
۳۶۰- باب: کراهت مدح و ستایش فرد در پیش روی او، اگر بیمِ آن باشد که فرد به خود مغرور شود و جایز بودن آن برای کسی که این خوف دربارهی او وجود ندارد
۳۶۱- باب: کراهت خروج یا فرار از شهر و منطقهای که در آن وبا شیوع پیدا کرده است؛ و نیز کراهت ورود به آن
۳۶۲- باب: شدت حرام بودن سحر و جادوگری
۳۶۳- باب: نهی از مسافرت با قرآن به سرزمین کافران، در صورتی که بیمِ آن برود که قرآن به دست کافران بیفتد
۳۶۴- باب: حرام بودن استعمال ظروف طلا و نقره در خوردن و آشامیدن، و طهارت و سایر موارد استعمال
۳۶۵- باب: حرام بودن پوشیدن لباس زعفرانیرنگ برای مرد
۳۶۶- باب: نهی از سکوت در طول روز تا شب
۳۶۷- باب: حرمت نسبت دادن انسان به غیر پدرش یا انتساب بردهی آزادشده به غیر آزادکنندهاش
۳۶۸- باب: برحذر داشتن از ارتکاب چیزهایی که الله و رسولش
ج
از آن منع کردهاند
۳۶۹- باب: کسی که مرتکب عملی ممنوع میشود، چه بگوید یا چه انجام دهد
۱۸- کتاب: موضوعهای پراکنده و نکات ملیح و دلنشین
۳۷۰- باب: احادیثی دربارهی دجال و نشانههای قیامت
۱۹- کتاب: استغفار (طلب آمرزش)
۳۷۱- باب: امر به استغفار و فضیلتِ آن
۳۷۲- باب: آنچه الله در بهشت برای مومنان آماده کرده است
اندازه فونت
دبی
هلوتیکا نو
وردنا
تاهوما
Iran Sans
۱۹- کتاب: استغفار (طلب آمرزش)
به اشتراکگذاری کتاب
Facebook
Twitter
Youtube
Google+
Telegram
Whatsapp
با ایمیل
فایل Word
فایل PDF
نسخه چاپی
گزارش یک مشکل
۱۹- کتاب: استغفار (طلب آمرزش)
قبلی
بعدی
×
ورود
با ایمیل
مرا به خاطر بسپار
رمز عبور را فراموش کردید؟
ورود
ساخت حساب کاربری جدید
ثبت نام
بازیابی رمز عبور
ارسال لینک بازیابی رمز عبور
بازگشت به صفحه ثبت نام / ورود