۸- خاصّه
«خاصّه» لقبی است که علمای شیعه بر طایفۀ خود می‌نهند و در مقابل، اهل‌سنت و جماعت را «عامّه» می‌نامند. در دائرة المعارف تشیع چنین آمده است: «خاصّه در اصطلاحِ برخی از علما، امامیۀ اثناعشریه هستند و عامّه بر اهل‌سنت و جماعت اطلاق می‌گردد» [۴۲۲]. آنان غالباً این لقب را برای نقل احادیث به کار می‌برند و می‌گویند: «این حدیث از طریقِ عامه و این حدیث از طریق خاصّه روایت شده است» [۴۲۳].
***
[۴۲۲] دائرة المعارف: ۱۷/۱۲۲. [۴۲۳] به عنوان مثال بنگرید به کتاب «غایة المرام» اثر هاشم بحرانی. از جمله روایات آنان این است: «هر چه مخالف عامّه باشد، هدایت در آن است» (اصول كافی: ۱/۶۸؛ وسائل الشیعة: ۱۸/۷۶).