ابوسعید در برابر سخن متی!
در اینجا ابوسعید چند پرسش دیگر از متی می‌کند و متی همه را بی‌جواب می‌گذارد و سرانجام متی می‌گوید:
«در صورتی که من نیز مسائلی از منطق را به گونه‌ای پراکنده بر تو عرضه کنم، حالِ تو همچون حال من خواهد بود»!
أبوسعید پاسخ می‌دهد:
«اشتباه کردی! زیرا اگر چیزی از من بپرسی، در آن می‌نگرم، اگر پیوندی با معنی داشت و لفظش نیز بنا بر عادت جاری در میان اهل زبان، درست بود پاسخ می‌دهم سپس باک ندارم که پاسخ من با رأی اهل منطق موافق باشد یا مخالف! و چنانچه سؤال تو پیوندی با معنی نداشت آن را به خودت باز می‌گردانم! و در صورتی که با الفاظ رابطه داشت ولی موافق با اصطلاح و قرار داد شما منطقیان بود آن را رد می‌کنم، زیرا کسی حق ندارد در زبان مشخص و معین قومی لغت و اصطلاح تازه‌ای پدید آورد! و آنچه شما از لغت عرب به عاریه گرفته‌اید مانند: سلب و ایجاب و موضوع و محمول و کَون و فَساد و مهمل و محصور و نظایر این‌ها، به درماندگی در سخن نزدیکتر است»!