شمش اوّل: زنی که با خدا سخن گفت
ما مضى فات و المؤمّل غيب
و لك الساعة التي أنت فيها
«آنچه گذشت تمام شد و رفت و آینده پنهان و در عالم غیب است و آنچه از آن تو است لحظه‌ایست که در آن قرار داری».
اگر به نصوص قرآن و سنت نگاه کنی، می‌بینی که خداوند، زن شایسته و مؤمن را ستوده است؛ خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ١١﴾[التحريم: ۱۱].
«و خداوند برای مؤمنان زن فرعون را مثال زده است، آنگاه که گفت: پروردگارا! برایم خانه‌ای در بهشت نزد خودت درست کن و مرا از فرعون و کارهایش نجات بده، و مرا از قوم ستمگر برهان».
خواهرم! فکر کن که چگونه خداوند آسیهلرا الگو و نمونه‌ای زنده برای مردان و زنان مؤمن قرار داده است.
آری! آسیه، نماد و الگوی آشکاری برای هر آن کسی است که می‌خواهد در زندگی از آیین الهی پیروی کند و به راه او رهنمود شود.
به راستی که این زن، چقدر عاقل و دانا بوده است؛ او، همسایگی و جوار الهی را طلب نمود و پیش از آنکه خانه را بخواهد، جوار و همسایگی الهی را بر آن مقدّم نمود؛ او از فرعون ستمگر و کافر اطاعت نکرد و زندگی در کاخ فرعون را با تمام فریبندگی‌هایش نپذیرفت و خانه‌ای زیباتر و بهتر در جوار پروردگار جهانیان را خواستار شد، آری! او می‌خواست در باغ‌ها و رودبار‌های بهشت در جایگاهی زیبا نزد خداوند زندگی کند.
به راستی که او زن بزرگی بود؛ زیرا صداقت و همت والایش، او را به جایی رسانید که سخن حق و ایمان را آشکارا در مقابل همسر سرکش و ستمگرش بیان کرد، و بدین خاطر در راه خدا شکنجه شد و در نهایت در جوار رحمت الهی قرار گرفت و در بهشت برین سکنی گزید. خداوند متعال، او را برای زنان و مردان مؤمن، در تمام ادوار تاریخ، الگو و سرمشق قرار داده و این بانوی بزرگوار را در کتاب خویش ستوده و اسم او را در کتاب خود ثبت نموده و عمل او را مورد ستایش قرار داده و شوهرش را که از راه و آیین الهی منحرف گشته بود، نکوهیده است.
تابش نور: در برابر طوفان سختی‌ها، خوش‌بین باش.
درخشش نور: بعد از سختی، آسانی خواهد بود.